Kadınlar Yusuf'un (as) güzelliğini görünce, ellerini kestiler de, o güzellik karşısında bedenlerini unuttuklarından acısını duymadılar. Yusuf O Allah'ın bir Kulu idi, Rabbisinin Güzelliğinden bir Resim idi; O Güzellik ise Suretsizdir. Musa (as) O'nu görmek isteyip de Rabbisi ona nazlanınca, dağa azıcık Tecelli etti de dağ paramparça oldu. Aslında bu Tecelli, Kudret işidir, Kulunu avutmak için; Güzelliğinden değil. Şimdi O Güzellik Surette olsa, Alemler nasıl ayakta kalsın! Fazla naz Aşık usandırır derler, Hakikattir. Fakat hangi Sıfatı vardır ki Aşık O'na Güzel değil desin ya!

Yok ol, yok ol.. Bir bakmışsın O öyle Latif, Yok gibi olanın Varlığına dönmüş Yokluğun.

Allah Kulunun Nefsini her parçalayışında onu daha Mükemmelen birler. Bu, Nefsindir, ve daima Oluş üzeredir. Sen (Ruh) ise, Olmayansın; Anla!. Şöyle diyeyim: Sen Değişmeyen Sabit "Cevher"sin; Değişenin ise Nefsin'dir, "Araz"dır. Dahası şöyle diyelim: Sen (Ruh) Subuti Sıfatları ile Zât'ının Varlık Katındasın.. Nefs'in ise Fiili Tecellilerindedir.. Nefsini Tecellileri ile Zengin kılmak ister; Zira Sen (Ruh) zaten O'ndansın ve O'ndasın!

Zihnine gelen her noksanlığı "Subhan Allah" deyip kes at.

Bir Kulunun derdi gerçekten O ise, Kavuşmak ise, "La İlahe İllallah" diye diye ne olur ona, "Subhan Allah" diye diye ne olur ona.

Her şeyin Yaratıcısından başka her şeyin Yaratıcısı olur mu; O'nun gibisini görmemiş Mahluklarıyız, Kullarıyız biz O'nun.

Terazinin kefelerindekiler eksik ise, buna Akıl denebilir mi.. ; "Aklımla tarttım, doğru çıktı" diyecek yüzü olur mu insanın..

"Yaşam ne kadar kötü, tanrıya nasıl niye inanayım" diyorsun ama nasıl oluyor da buna rağmen bu kadar güzellikler mükemmellikler mevcut ? Bu yalan dünyaya düşkünlüğün nereden geliyor madem! Senin lanetlemelerine, ümitsizliğine bakılırsa o mükemmelliklerin de hiç olmaması gerekirdi! Yahut, sen bir leş kargasısın; utanmayacak mısın bu rezillikten, yalancılıktan, yüzsüzlükten, ve nankörlükten !

Ruh, Nefis veya Kalbi ile meşgul olunca, beden Kulağı duymaz olur, beden gözü görmez olur.. Demek ki asıl Kulak, şu beden kulağı değil, bizZat Ruh Duyuyor.. demek ki asıl Göz şu beden gözü değil.. Ruh görüyor !.. Beden Gözü iki, Gördüğü bir olduğu gibi, hepsi Ruh'unda birdir bu latifelerin. Senin asıl Duyuların, asıl Organların: İlim'dir, Basiret'dir, Vicdan'dır, Uyanıklık'dır, Şükür'dür..; Kalbindir !

Aleyhine dahi görünse, Hakk ile ol, daima Hakkı ara, Cenabı Hakk'ı bulursun.

Beyin (Nefis), Ruhu (yani Seni) istediği gibi istediği yerde bulamazsa üzerinde hükmü kalır mı... Yok olmayı öğren de Varlık bulasın; Hakk'da Yok olanda varlık kalmaz ! Allah'dan kaçılmaz !

Secde emrinin geçtiği ayetlerde, şeytan'a "Oradan -Katımdan, Huzurumdan- çık" demiş, ardından, Adem'e (as) ise "Sen ve eşin Cennet'e (el cennete) yerleşin" buyurmuştur. Sonra, hepsine birlikte, "Yeryüzüne (el ard) inin" demiştir. Şimdi, Adem nerede (!) yaratılmış, nereye yerleşmiş ve nereye indirilmiş ?.. Kitapta İdris'i de an. O da özü sözü doğru olan biriydi; bir nebiydi. 1. ve refa'nâ-hu : ve biz onu yükselttik 2. mekânen : mekân, makam 3. aliyyen : (çok) yüce Meryem 56-57

Musa Kelamı ağaçtan duydu da şaştı şüphe etti mi.

Allah'dan olmıyan hiçbir şey yoktur. Allah'dan olan, Esma dahil, "İlah" demek olmaz; fakat Hakk değil demek de olmaz.

Allah'tır, Esmasıyla Müsemma ! Esmasını Zikreyle, Müsemmasını bul!

İsa'yı (as) beşikte konuşturduğu gibi, mahşerden önce ölüleri dirilttiği gibi : Allah'ın Katında zaman yoktur, Allah vardır !

Eşyanın ışınlanması gerçekleştiğinde (Neml 38-40) 'Kuran'da vardı' demeyeceksin öyle mi ? Hem de Mecaz olmaksızın..Yürümek, bir Adım dahi olsa neydi ki ?

Seni sana O'ndan başka kim hatırlatabilir.

"Hangi yüzle çıkacağım Rabbimin huzuruna" dersin ya.. O'nun yüzüyle!

"Alem Ezelidir" diye iddia etmek çöldeki bir kum tepesinin veya okyanustaki bir dalganın ezeli olduğunu iddia etmek gibi tam akılsızlıktır. Şayet Ezeli derken kastedilen "Hareket" ise hareket ancak Kuvvetle olabilir, Kudretten meydana gelebilir ki işte O Kudret evet Ezelidir! Var edip yok etmede, öldürüp yeni yeni diriltmekte, dilediğini yapmaktadır! Hiçbiri yokken onları ilk defa var eden ve her bir şey yok olurken Kendisi Baki kalan, O Varlıktır Ezeli olan! Açıkça görülür ki sadece Ezeli ve Kudretli değil aynı zamanda Bilinçli, Sanatçı ve daha sayısız özellikleri olan bir Varlıktır O Ezeli Varlık! Dikkatlice bakarsan görürsün ki, karıncadaki ve insandaki Kuvvet de, işte O aynı tek ve bir Kudrettir; Hayal dahi Kudretten! "Evveldir Ahirdir, Zahirdir Batındır, her şeyi bilendir." (Hadid 3)

Her nefes verirken başka Esma zikreyle. Sonra Müsemma'ya gömül. Esmasını söyle Müsemmasını duy.

İnsanlara daha Yakın yoktur, O'ndan başka.

Işık, O Nur'un gölgesidir.

Mizah ( Latif-e ) olmazsa olmazlardandır, dikkat et.

"Bilmek" zaten Allah'ın bilmekliğinden olduğundan, insanın herhangi bir şeyi yetkinlik kazanmadığından dolayı bilmemesi öne sürülemez. Keza Beşerde açığa çıkan çıkmıyan tüm yetenekler de böyledir. Fakat Sünnetullah perdesinden dolayı Ruhlara bu Sır belirsiz görünür.

Elest Bezminde Rabbini Bildiğinden, O'nu burada Hatırlamaması mümkün değildir hiçbir beşerin.. Tanımazlıktan gelir.. Bilmezlikten gelir.. Kibrinden, Korkusundan.. yahut henüz karşısına çıkmamıştır o İnsan'ın.. Allah bilir !

Biliyorum diyip de geçme, "Bildim" deme; bilmediğinden değil, "Bilme"nin kıymetinden.

"Yokluk"la isimlendirilemez, Tecellisi ve Yaratması var.

"Filozof"un anlamı "Hikmeti Seven" demektir. "Sofiya" Yunancada "Hikmet" demektir. "Filo" ise sevgi demektir. Dolayısıyla felsefenin anlamı, hikmet sevgisidir. Lakin "Nihilist-Ateist vb Felsefe" türleri olduğuna göre anla ki her şeyin Batılı olduğu gibi Felsefe'nin de Batılı ve Hakikati var. Öyle Felsefeciler var ki Aklı İnkar eder, Hikmet nerede kalsın.. Oluşu geçtim, Varlığı İnkar eder: Hakikat nerede kaldı ! Arayışı nerede kalsın ! Şüphe eder durur, daim Kuşkudadır, "Sevgi" nerede kalsın !

Piyango Çekilişi Rastlantısal oluyor diye, çıkan Numara orada önceden bulunmuyor, Seçilmemiş bir Numara çıkıyor, var olan Numara o an Tesadüfen oluşuyor demek olmaz: Ama Akılsız Felsefecilere, Evrimcilere, Ateistlere gel de bunu Göster !

Boş boş Düşünme, Rabbinin Adıyla Oku !

İster gökde olsun ister yerde, ister şifreli olsun ister sensörlü, hiçbir kapı kendi kendine açılmaz.

Nefsine uyanın, çekeceği var, Nefsinin elinden.

Allah'a Kulluk bir "Sistem" olarak adlandırılamaz. Önünde bir Hazine Sandığı ve elinde bu sandığı açacak Anahtar olduğunu düşün, eğer Allah Senin Kulluğundan Razı değilse sandığı açsan dahi o Hazineden nasiplenmen hiç mümkün değildir. Varlık Hazinesi Mekanik bir Yapı'ya, Sistem'e bağlı değildir. O Hazineyi açan Anahtar ancak Has bir Kulluk'tur; Anahtar: İbadettir, İhlastır, Zikirdir, İlimdir, Aşktır, Muhabbettir: Sünnettir (sav).. : yani Sır ancak Has bir Kulluktur!

Allah'ın işine bak ki seni Yok gibi olan Düşünce, Duygu ile Tecrübe ediyor da senin hiç elinde olmadan gözünden Maddi olarak bir Su taşıp seller oluveriyor, Ağlıyorsun. Şimdi bu senin Öfkeye kapılıp yumruğunu oraya buraya savurman gibi de değildir. Şimdi bu "yumurta mı tavuktan tavuk mu yumurtadan çıkar" meselesi de değil : Belki Yok gibi olan Mana'dan Duygu'dan, Sıfat'dan, Var dedikleri Madde Zuhur ediyor, Hareket ediyor.

Batınında ayrı zevkin, Zahirinde ayrı zevklerin.

Azıcık sakalın uzasın, Tesettüre gir Başörtüsü tak, hele ki Namaz kılmaya başla, yani Müslümanlık Zahirinde azıcık görünmeye başlasın, bak Nefs Köpeği nasıl hırlamaya başlıyor, Nefs Yılanı nasıl tıslamaya başlıyor. Muhakkak ki Allah zorluk dilemez ! Ama hele ki şu Ahir Zaman'da, ve Zahirde Müslüman bir Cemaatte yetişmiyorsan.. Hiç Kolay değil ! Şefkatli olmalısın ! Çoğu İnsan da bu yüzden Müslüman görünmez, Kalbi Hayatını düşündüğünden Zahirini feda eder; Şefkat'den de kaynak lanıyor bu ! Ama bu "Melamet" de değil ! Zaten bu durum Halk Hakk yolunda Cehd etmediği için var, bu Korkulara göre hareket ettikleri için Zahirde Müslüman olamıyor. "Yobaz oldun he!", "Biz Müslüman değil miyiz!", "Başımıza Alim mi kesildin!", "Çok değiştin!".. Daha neler neler.. Halbuki Kıyafeti ne Türk ne Müslüman Kıyafeti, Kendine Özgü filan da değil, yani Batılı görünmekten aynı rahatsızlığı duyamıyor, çünkü farkında bile değil ! Bunlar Ka

Allah Kur'an'ında bizZat Kendisi, Nebi, Resulleri ve Salih Kulları, Velileri ile bizlerin Kalplerini Rabtetmiyor mu ? Bizzat Allah onları Kur'an'ında bunca Zikrederek, bize Kendisine Yakınlık için, onları Vesile kılmıyor mu ? O'ndan ala Vesile eden, O'ndan ala Rabıta yapan mı var !

Zâtına Arif olmada hiçbir Kesinti yoktur.

"Işık" dediğin, hem maddi-dış alemde, hem "Hayal"de "Rüya"da da değil mi ? "En-Nûr" ! Hem Zahir'de hem Batın'da da türlü türlü Tecelliler ile "Nur" O aynı Nur değil mi ?

Yüce Allah Kur'an-ı Kerim'de Kendini Fakirlerle Apaçık olarak Birlemiştir ! Onlar, kullarının tövbesini kabul edenin ve -sadakaları alanın Allah olduğunu- ; tövbeyi çok kabul edenin, çok merhametli olanın Allah olduğunu bilmediler mi? (Tevbe 104) Güzel bir söz ve mağfiret, arkasından eza gelen (başa kakılan) bir sadakadan daha hayırlıdır. -Allah Gani’dir-, Halîm’dir. (Bakara 263)

Allah'ın "Cemiyyet"den gayesi "Ferdiyyet"dir; Ferdiyyet sahiplerinden oluşan Cemaattir ki zaten ilk Halkası Nebiler olan Ferdiyyet sahipleridir (as). "Muhakkak ki İbrahim bir ümmet idi.." (Nahl 120)

"Gözüme mi inanayım sana mı" derler ya; bu sözün hakikati aslında şöyledir: "Gözüne mi inanacaksın, Bana mı ?"

O'na göre Şükredecek bahane araman dahi ayıp kalır ; Şükretmenin Kemali de 'her halde Hamd etmek' gibi "Halk"tan azade, Hakk'adır.

Güneş'in doğup batması İnsan'ın Tabiatında Doğasındadır (Nefsinde); Hakikatinde doğup batma yoktur.

Ehl-i Beyt'i anmak gönlüne geldiğinde kendi kusurlarının aklına gelmesi şeytandandır; Sen onları anarken kendini değil Onların (as) Temizliğini dikkate al !

Şu Et Gözü eşyayı görmüyor, Işığı görüyor; Işık ise madde-cisim değil. Ses ve Isı da öyle; hele ki İç Sesi hiç düşünmezler. Ayrıca şunu belirtelim: Şu an ölçümlenerek sınırlar belirlenerek oluşturulmuş ve böylece sanki Mutlakmış gibi dayatılan Fiziksel Yasalar (Yani Batılı Modern Bilim) Bigbang'in ilk saniyelerine göre geçersizdir; bunun ne demek olduğunu anlıyamayan zaten Metafizik'den hiç anlamadığı gibi Mutlak zannettiği Bilimsel delillere dayanarak ileri sürdüğü tüm iddiaları da anlamsızlaşır.

Muhammed Ali Fatma Hasan Hüseyin (as) sanki sadece Zürriyeten mi Ehl-i Beyt ki, bir de Manaen Ehl-i Beyt olmaktan Marifet gibi bu kadar dem vuruyorsun. Sen önce bi Onlara gönlünü dilini eğip bükmeden ver de, sonra Manaen Ehl-i Beyt olmaklığın yerinde olsun. Onlarsız hiçbir Mana, hiçbir Kemal yerini bulmaz. Bunca söyledikten sonra; belki farkında değilsindir diye şunu da hatırlatalım: Ali (kv) Peygamberler soyundandır.

"Tahiyyat" duasını Kalbinde bulursa, namazda kusurlu olmuş hiç bakmaz. "İhlas" duasını Kalbinde bulursa, namazda kusurlu olmuş hiç bakmaz. Ama tersi olursa, hiç mi hiç bakmaz.

Yok idin, yok iken nasıl Zahir olasın; Zahir değildin ki, Batın Sen olasın. Misal, Konuşma özelliği sen'de Batın iken, nasıl görünür oldu ? Ya da, sen'i şimdi şu surette görünür kılan sen misin ki ? Ya, seni seslendiren kim ? Dahası, Zahir sen misin ki Batın sen olasın ?.. "Batın" O'dur, "Zahir" O'dur (Hadid 3).. Yani şu görünme ve görünmeme de yine O Zât'a ait.. O halde "görünme" O'ndan başkasına ve başkalarına nispet edilemez, "görünmeme" de O'ndan başkasına ve başkalarına nispet edilemez.. Ve demek ki görünme ve görünmeme ancak O Zât'a ait O'nun bazı Sıfatlarıymış.. O Zât'ın özellikleriymiş bunlar, başkasının ve başkalarının değilmiş.

O'na Yön tayin edebilir misin ?.. O halde "Her yöndedir" demek "Hiçbir yönde değildir" demekten daha Makul ve Uygun olanıdır.. O'na Mekan tayin edebilir misin ?.. O halde "Her yerdedir" demek "Hiçbir yerde değildir" demekten daha Makul ve Uygun olanıdır.. Zaten bunlar Kulun bir şey demesine kalmamıştır.. "Nereye dönerseniz Vech'i oradadır" (Bakara 115) , "Şah damarından daha yakın" (Kaf 16) .. Şimdi sen anlayışsızların itirazlarını ve lüzumsuz tartışmalarını, yani Fitne'yi bı rak.. önce Sen Kulluk Ahlakını gözet de, kendi Nefsine Allah'ın Kelamını muhatab alıver.. Güya Kuran-CI-ların ahlaktan ve akıldan yoksun tartışmaları, Tasavvuf Ehline attıkları iftiraları, başka yüzden değil, Allah'ı bırakıp, kendi Nefislerini unutup, Hakk'ı değil Halk'ı muhatab almalarından kaynaklanıyor.. "Onlar gerçekten Rab’lerine mülâki olacaklarından şüphe içindeler.." (Fussilet 54) Kuranı muhata

Batılı Bilim'in Yöntem'i-Metod'u İnsan'a Mutluluğu bir "Hap" şeklinde sunmak üzeredir. Fare'nin eline beynindeki Zevk bölgesini uyaran bir düğme verirler, Fare ona basa basa kendini öldürür. Halbuki Mutluluk (Huzur) İnsan Nefsinin ancak Fıtrat'a uygun hareket etmesi, Bütüncül olarak Hakikat Bilgisine ulaşabilmesiyle mümkündür (Mutmainne). Bunun gerçekleşmesi ise ne Bilim ne Felsefe (Akıl) ne de İnsani Yasalar (Yönetim Biçimleri) ile mümkün olmadığı özellikle çağımızda apaçık belli olmuştur.

Abdülaziz bayındır'ın "Allah'ın bilmediği şeyler var" sözü şirk küfür iftira değil de tevili var ilmi var, fakat Tasavvuf Büyüklerinin sözlerinin tevili yok şirk küfür ve iftira ediyorlar, öyle mi !

"Cübbemin altında benden başkası yok" yahut "Ben Ben'im" gibi sözler söylenmiş olduğunu hayal et.. Sonra abdulaziz bayındır'ın "Allah'ın bilmediği şeyler var" sözünü bunların yanına koy.. İyice düşün.. Hangisi doğru bu sözlerin ?.. Hangisi Şirk, Küfür ve Allah'a İftira ?.. İyi düşün !

Kuluna Azabı dahi Muhabbet'den. Belası, Rızası, ancak Muhabbet'den.

Hasan ile Hüseynin (as) Dedeleriyle (sav) Muhabbetleri, Hz Ali (kv) Efendimizin gayet esprili bir zat olması, Efendimizle arasındaki Muhabbeti düşün; Allah'ın Ehl-i Beytini bir düşün yani.. Anlamazsan, daha ötesinde ben derim ki, "Latife"nin kalktığı hiçbir Mertebe ve Makam yoktur. Bunun aksi bir haller durumlar, ancak kişinin kendine bir yükseklik vermeye çalışmasındandır, henüz kemale ulaşmamış olmasındandır. Ancak, Bidayette geçici bir süre gerekli olabilir.

"..bunlar "doğru" tespitlerden kaynaklanan sorular değil; ama bir şeyler söyleyelim: Reenkarnasyon kabul edilmiyor zira sizin sözlerinize göre Reenkarnasyon olsa dahi bunun bir başlangıcı olacaktır (paralel evrenler gibi ne kadar çok olsa da hepsi aynı hükümde) o başlangıç ise mutlaka bu nispette yine çocukluk olacaktır; Size sorsak çocukluğunuz şu an ne kadar var ? Kaç yaşında acıyı hissetmeye başladınız ? Bir saat önceniz var mı ? Zalim(İnsanlar)ler verdikleri zararı asla telafi edemez ler, Allah için bu böyle de değildir hiç yaşanmamış kılabileceği gibi üstüne hiç mutlu olunmadığı kadar mutlu edebilir.. gibi çok derin mevzular, derin gerçekler var.. Çok bildim dememeli ve kendini çok da masum bilmemeli.. Neticede Melekler dahi "niye kan dökecek bozgunculuk çıkarıcak bir varlık yaratıyorsun" diye itiraz etmişlerdi.. sonra secde ettiler.. Çocuk var çocuk var, Allah katında zaman tek bir şeydir.. ki buna göre de hüküm vermiyor.. iyi mi kötü mü olmu

Şimdi sen ayaklarını hissetsen ellerin yoklukta kalır, ellerini düşünsen sırtın yoklukta kalır. "Sen" O'ndan bir Ruh olduğu için böylece hem yoksun hem varsın; Daha doğrusu: Özün olan Sen (Ruh) O'ndan olduğu için, bu yokluğun da varlığın da üstündeki Sırdansın. Keza O'nun Vücudu (Ruhu-Zâtı) hem Zihinsel Yokluğun hem Fiziksel varlığın Varlığıdır, onlara vücud olmaktadır. Hem o Yok'un hem o varlığın Varlığı işte O'nun O Vücududur; Sen'in Sırrın da işte O'nun Sırrından olduğundan, aynı gerçek-"lik" Sen'de de mevcud; ama O'nu Bilmezlik edersen, hem zihinsel yokluğa, hem bedensel (Fiziksel) varlığa, mahpus kalırsın. O ise Kendini Mutlak olarak Bildiğinden, O olduğundan, noksanlıktan Münezzehtir.

"..şah damarından daha yakınız." (Kaf 16) Ve doğu da Allah’ındır batı da. Artık hangi tarafa dönerseniz dönün, Allah’ın Vechi (Zat’ı) işte oradadır. Muhakkak ki Allah Vâsi’dir. (Bakara 115) Onlar gerçekten Rab’lerine mülâki olacaklarından şüphe içindeler, öyle değil mi? O, herşeyi ihata etmiştir, öyle değil mi? (Fussilet 54) O, evveldir ve ahirdir, zahirdir ve bâtındır. Ve O, herşeyi en iyi bilendir. (Hadid 3) Kuran'da bunca sayısız Ayet Lafzı böylece dururken, gidip de Tasavvuf Ehlinin sözlerini doğru anlayamamak, illa ki yanlış anlamak, Şirk ile Küfür ile suçlamak, nasıl bir anlayışsızlık, nasıl bir insafsızlık, nasıl bir iftira ve büyüklenmedir ! Bu nasıl vicdan ! Erkek ve kadın müminlerin, bu iftirayı işittiklerinde kendi vicdanları ile hüsnü zanda bulunup da, "bu apaçık bir iftiradır" demeleri gerekmez miydi? (Nur 12) Onu duyduğunuzda "Bunu konuşup yaymamız bize yakışmaz. Haşâ! Bu, çok büyük bir iftiradır..." demeli değil miy

Tek idi Bir olacağı yokdu; Bir oldu Birlik oldu tek tek, üflediği Ruhlarına.

Hangi Bilal ? Köle Bilal mi ? Hangi Ömer ? Putperest Ömer mi ? Hangi Musa ? Firavun'un sarayındaki mi ? Yusuf hangi Yusuf ? Adem ? Meleklerin itiraz ettikleri mi ? Allah Katında Secde ettikleri mi ? Cennet'e koyulan mı ? Kovulan mı ? Halife olan mı ? Hayvan, hani ? "İnsan", İnsan-sı ? Hani ! Evrim mi ? Gelişim mi ? Hani ! Laf ağızdan kolay çıkıyor değil mi !

Melekler bizim sureten yapıp edeceklerimiz hakkında bizden daha bilgiliydiler.. Lakin biz (Ruhlar) bu İnsan varlığının tam içinde öz olmamıza rağmen, biz bile onlar gibi düşünceler itirazlar içinde değil miyiz "İnsan"a karşı ?.. Bu en büyük bir Hakikat ve Sır anlıyana !.. Yani bunda anormal yahut şaşılacak bi durum yok.. Bir şeyin Öz değerini ve sonraki durumlarını o bilir.. Mesele: "Bu Aziz ve Hakim olan Allah'ın Takdiridir" diyebiliyor muyuz diyemiyor muyuz... İşin Sırrında Allah'ı görebiliyor muyuz göremiyor muyuz, gözümüzdeki gönlümüzdeki nedir..

Sureten Zaman, atılmış ok gibidir; Zamanın geçmediği alemden.. O'nun için "Dönüş" diye ifade edilmiştir. İleride arama, oku kır.

"Adem (as) ilk insanmıydı", "İnsansılar", "Ruh üflenmesi mecazidir", "Her İnsan-Beşer O'ndan bir Ruh değildir", "Evrim" vb bu tip laflar, "Melekiyyet" makamından türeyen laflar, zanlardır. Hani Allah'ın Katında Melekler Adem'in (as) (İnsan'ın) sırrını göremediler, Ruh'u göremediler de, onun toprağına baktılar, Nefsine baktılar, İnsan'ı-Beşer'i Allah'a yakıştıramadılar ya ! İşte o haldesin de bu laflar o yüzden ! Allah iblis'e ve meleklere o topraktan gördüklerine, Ruhunu bilmediklerine, Secde etmelerini emretti de onlar itiraz ettiler ya ! Henüz o mertebenin lafları bunlar !

Kendi varlığındaki hayvan'a (Nefs) tahammülün yok, cihadın yok, nefsini görmüyorsun, mücahede etmemişsin; dışardakilerin varlığındaki hayvana hiç mi hiç tahammülün sabrın yok.. İmtihan olmamışsın ! İnsan'daki bu çelişkiye (!) ne kendi varlığında ne başka varlıklarda görmeye dahi dayanamıyor tahammül edemiyorsun.. Kendin hiç batmadın, indirilmedin güya, ayrıcalıklısın.. Sonra tabi uydurursun yok İnsansı, yok Evrim.. Adem ilk İnsan-Beşer değildi filan.. Ey Kardeş, bi önce bu çamura batmış İnsan'daki O Ruh'u tanı, O Ruhun sahibini gör şu Dünya'da.. Sonra O Ruh'un Sırrını, toprağa karışmayışını, Nefs nedir ne değildir..; hepsini de yerli yerince doğru dürüst anlar bilir görürsün..

Güneş horoz sesiyle doğar mı ? Keramet ne Musa'nın (as) asasında, ne Firavun'un küfründe.. İkiyi kaldır at ! Gönlündeki ne ise gözündeki de o.. Şimdi sen gönlündekine dikkat et gönlündekine !

Özellikle Sanatçılar çok iyi bilir: Bugün meydana getirdikleri ve çok beğendikleri bir Eserlerini yarın dönüp baktıklarında hoş bulmazlar beğenmezler, yeterli bulmazlar. Bu başlangıçta çok uzun zaman böyle gider. Sonra nihayet bir kemale ulaştıklarında artık geriye dönüp baktıkları eserleri onlara kötü gelmez, fakat yeni yaptıkları öncekilerden yine daha güzel olur; yani iyinin iyisi. İşte bu, Allah'ın Sırrından, Sıfatlarının Kemalinin nihayetsiz oluşundan, Yüceliğinin Sonsuz luğundan böyledir. Allah'ın hiçbir yaptığı kötü değildir, biz farklı nispetlere ve iyinin iyisine, güzelin daha güzeline göre onları "kötü" diye isimlendiririz. Yoksa her şey mükemmelin mükemmelin mükemmeline doğru sonsuza uzanır. Fakat bize göre Razı olup olmadığı işler ve bir Kıvam bir Kemal belirlemiştir ki Yaratılış-ımız mümkün olsun, hem Muhabbet gerçekleşsin hem bir Tatmin bulabilelim. Ahiret'teki durum Akılla izah edilecek bir durum olmadığı için söz edemiyoruz:  “Ben

Sen'in Yüz'ün değişmez, Sabit'dir, İfadeler olan Suretleri değişir: Gülen Surat, Hüzünlü Sur-e-t.. Yüzünde görünen bu İfadeler Suretler, görünmeyen Sıfatlar'dandır, bu Suretleri, görünmeyen o Sıfatlar görünür kılar. Vech'in ise aynı kalır. Neticede "Sen" görünmezsin ne de "Sıfatlar"ın görünür; bunlar Suretinde, Yüzünde görünen, Geçici Suretlerdir; Zât'ın ise Sabit'dir. Sen'i nerden tanırsın ? Zâtından-Vechinden mi ? Sıfatlarından mı, Suretlerinden mi ? Tanıyacak bir Zât lazım . Keza Sen'in Suret olmıyan bir Vech'in var ki, diğer hepsi de Sen'i Tanıman içindir; yahut O'nu mu desem ! O'na göre Sen ve başkaları Suretler gibidir muhakkak; ama Kendini-Nefsini bilmezsen, Zâtını nasıl bilebilirsin !.. Zâtını Zâtında ara, Sıfatını Sıfatında, Nefsini Nefsinde..; Yoksa bu Suretlerden Vechini bulamazsın; nereye dönsen, bulamazsın bulunmazsın.. Bulursan Vecd olur, Vech olur, o vakit Suretten de tanır bilirsin, Sıf

Kalbinde Derd'i olacak ki O Derman seni bulsun. Dert nedir bilmedin ki Derman arayıp bulasın.

Peygamberin karikatürünü yaptırmazken, atatürkün putu bile yapılmış.. Laflarıma dikkat edersen kötüce bişey söylemedim.. Heykel elbette Put değildir de Put haline getirilen bir "İnsan"dır ve o insan öyle tek başına bir iş yapıcak güçte yeryüzünde ne bir Tanrı ne de Peygamberdir.. Abartmamak lazım, bence heykel bu anlamda puttur.. Bu ülke onbinlerce müslüman şehidin eseri iken adları anılmaz, dinleri atatürk maskesi putu gölgesinde hor gürülür oldu.. Yani atatürk diye ö le memleketi tek başına kurtaran bi tanrı yok.. Ayrıca şapka inkılabı gibi abuk sabuk ne idüğü belirsiz komik inkılaplar sadece atatürk tarafından yapılmamış, osmanlı zamanında da fes ve kılık kıyafet kanunları inkılapları yapılmış yine kafalar kesilmiştir.. Afedersin hem benim kalbim temiz kılık kıyafetle olmaz de hem de kılık kıyafetle inkılap yap kafa kes, yemezler uyumayalım ! Zalim zalimdir isterse babam olsun.. Biz bu ülkeyi onbinlerce şehidin o mübarek imanıyla kurtardık, şapka inkılabı di

Tasavvuf Ehlinden bazıları Felsefe'yi ve Felsefe Terimlerini ancak aklıyla anlayabilen Halk'a ve Felsefecilere, bazı Özel Hakikatleri anlatmakta kolaylaştırmak ve ilgilerini toplayıp yönlendirmek için, sadece bir Yöntem olarak kullanmıştır. Bunun dışına çıkan bir başka Hal ve öykünme varsa, o kişi ya Tasavvuf Ehli değildir ya da Cahildir.

Kendi Düşüncenden dahi olsa, harhangi bir fikrin Olumsuzlanması İnsan Bilincinin kanıtıdır. Eğer olumsuzlama Bilinçli görünmüyorsa Nefs'tendir, yani İnsanın Hayvansal Doğasından..; Kıskançlık-Hased ve Yaltaklanma, Hırs vb gibi.. Bu iki birbirine zıt durum ise İnsan Fıtratının Varlığının Kanıtıdır. Bu "durum"un reddedilmesi olumsuzlanması Akli yönden "Çelişki"ye benzediği içindir.. Kamil İnsan Fikir Üreten, Düşünen olmasa dahi, Nefsine (Ego) - Hayvansal Doğasına karşı çıkabili r durumdadır; Yani "İnsan" mükemmel olmasa da herhalükarda Bilinçlidir. Biz Evrim Teori'sinin ve özellikle Tarihselciliğinin İnsan'lara sanki mutlak gerçeklermiş gibi dayatılmasını olumsuzluyoruz; dinî bağnazlık ne ise bizim için Evrim Tarihselciliğinin mutlak gerçek tarihmiş gibi dayatılması da aynı öyledir. Evrim Teorisinin kendisinin "Mutlak" Gerçek gibi sunulması ve dayatılmasını ise şimdilik, birbirleriyle ihtilaf içinde olan Evrimci Bilim Adam

Özellikle "Felsefeci"ler, Varlığı sırf "Düşünsel" yolla Müşahede ettikleri, araç olarak sırf Sınırlı olan Akıllarını kabul ettikleri için "Makulat" - "Mahsusat" gibi kategorize etmiş bölümlere (İkiye) ayırmış, bunu bir "Marifet" kabul etmişlerdir. "Dış Alem'de Sanat yoktur".. "Merhamet dış Alemde yoktur".. ; "Zihinsel Varlıklardır".. gibi sözler söylemeleri bundan kaynaklanır. Halbuki "Marifet" İnsan'ın iç dünyası ile dış dünyayı ayırmakta değil ortadaki "Mükemmel Uyumu" farketmekte olabilir.. "Allah" İnsanlara "Şahdamarları"ndan Yakın ve Tek-Bir olandır; "Alem" sırf bir "Ses-İsim"den ibarettir: "Varlık" değildir.. Daha ötesinde ve nihayetinde ise: "Marifet", "Marifetullah"tadır: yani Tek ve Bir olan Allah'ın Varlığını Müşahede edebilmek, Alem'i bilmek ve "İkilemek" değil, Varlığı B

Mümin için Cima olan, İbadet olan, Kafir için Zina ve Haram'dır. Kuluna her şey yerli yerincedir; Kafir ise ne Rabbinin ne Nimetinin ne de kendinin yerini ve Kıymetini bilebilir. Bundan mada Arif için Müşahedesine engel hiçbir Suret ve Mânâ yok iken, Müşrik ve Kafir için O'nun Vechine her şey Perde'dir. Suret'de Müşahede türlü türlü mertebe mertebedir, Edebini Allah Kuluna muhakkak ki öğretir. Müşahede aynı Suret'den bazen İbret, İşaret, Haşyet, Heybet, Latife, Sanat, Muhabbet.., Celalî ve Cemalî olabilir; sırf Mânâ olabilirken, sırf Zâtî Müşahede olabilir. Suret kimi zaman belli bir alanda, sınırlı yani Suret'in (Nur'un) suretleri olabilirken, bazen bütün bu Suret'in ta kendisi görülebilir; mesela bu yazıda harflerin değil mânâ'nın okunması veya harflerin değil mürekkebin görülmesi gibi. Allah Latif ve Habir'dir, pek yüce'dir.

"Kıyamet"den önce, "İnsan-lık Ağacı" dikmek.. Ama "Cennet Ağacı"nı Kimler (as) dikmişti ?..

"Müslüman" değilim diye kendini "İmtihan"dan kurtulmuş zanneden İnsan "Hakikat"den ne kadar da uzak düşmüştür.

Bu Millet Cahil olsaydı çocuklarının İsimlerini "İsa", "Musa", "Meryem" (as) koymazdı; ne bu Halk'ı tanıyorsun ne de İslam Dinini.

Onca zaman yoktun hiçtin, şimdi doğdun, ama bu olay hakkında hiçbir fikrin yok, seni ilgilendirmiyor bu mevzu öyle mi ? Bu Varlık seni ilgilendirmiyorsa başka kimseye "Embesil" deme sen. Şimdi sen bir hokus pokusla var olmadın bunu öğrendin de bilinçlisin, ama bu Varlık Bilinçsiz, öyle mi ? Bir Tek "Sen" Bilinçlisin ? Bu Bilimsel takılıp "Bilinçliyim Ben" dediğin Bilinç şu Et Beyinde mi yoksa "Sen"de mi ? "Sen" çok konuşuyorsun da o açıdan soruyorum.. "Sen" ve o küçük Et "Beyninin" de içinde yüzdüğü bu Bilinç seni ilgilendirmiyor, sen daha bilimsel takılıyorsun yani ? Anlamadım da cahilliğime ver ondan soruyorum bu ilgisizlik bilgisizlik, bu çok bildimcilik, bu çok Akıllıyımcılık nereden geliyor sendeki..

Bilinc'i Et Beynine bağlıyan bir kimse "Bilim İnsanı" filan değil, eski devirlerdeki beyinsiz "Putperest"ler konumundadır.. Bilgisayar Teknoloji filan derken çok modern, çağının insanı filan zannetme yani.. Sürünüp duran Tırtıl üzerinden daha Dokuz Ay geçmemiş Kelebek oluvermiş havalarda uçuyor. Ya da daha basit şöyle sorayım: Yumurta mı tavuktan çıkar tavuk mu yumurtadan çıkar.. Yumurtadan tavuk çıkmaz Civciv çıkar onu biliyorum da bu Yumurta nasıl oldu da Tavuk oldu.. Zaman la sürtüne sürtüne cinsel organlar çıktı diyorsun yani.. Yani cinsel organlardan önce "Zevk" mi vardı ?.. Ayçiçeklerinin gözleri yok ama senin yüzüne ışık vura vura gözlerin çıktı gibi yani ?.. Dna filan ama Kader değil Bilim bunlar tabi.. Mucize filan öyle şeyler Bilimsel değil.. Bilim yani bunlar ama Tesadüfen.. öyle Mucize yok.. Ah canım benim hem sürünüyorsun da hem kelebek kadar güzelsin, ömrün de pek kısa; devam et devam !.. Takılı kalma, kafan çok gerilerde kal

Bir insan altından yapılmaysa da değerini bilmiyorsa bu o kişinin Altının değerini bilmemesindendir. Senin benim tüm mahlukatın hem cismin Özü de su'dan taş'dan toprak'dan değildir. Şeytan da bu Sırrı bilmedi de "Ateşten" dedi.. Topraktan dedi.. Alim'di ya, Sıfatına güvendi de, "Cahil" dedi, ona göre buna göre dedi kıyas etti filan, şu bu.. İşin dedikodusu.. İşte O Nefesin de, O Toprak zannettiğinin, Hayvan dediğinin de Kıymeti O'na göre.. Öncesini bilirim, "Sonra"sını bilmem. Sana göre şuna buna göresini bilmem, cehaletime ver..

Senin intisab ettiğin yolun bir büyüğü (Selam olsun) "Her gördüğünü Hızır, her geceyi Kadir bil" demiş iken, sen tutmuş gece gündüz kim Veli değil onu arıyorsun. Hem bu sözün Manası her gün Hızır'ı (as) her gece Kadir'i ara demek de değil iken..; böyle yapıyorsun. Bak İmam-ı Rabbani (ks) Hazretleri ne buyurmuşlar: "Edebi gözetmek, zikirden üstündür. Edebi gözetmeyen Hakk'a kavuşamaz"..

"İstisna"yı bulduysan, "İnsan nedir ?" ve benzeri Kadim Sorular Hükümsüz kalmıştır. İstisna'ya ulaşamadınsa da, yaşamın abesle iştigal. Korkma ve kork ; O İstisna öyle ki, Kaide'sini bozmuyor !

"Hayvan'dan aşağı".. "Hayvan-İnsan".. "İnsan"-"lık".. "İnsan-ı Kamil".. "Hakikat-i Muhammediye"..

O'nun Mertebesinde zannetme ki Halifelik sadece sana bana, İnsan'a mahsus kalır.. Verdiği İmkanın Kıymetini bilmeyip ziyana sarfedip aldanana, küçücük bir Karınca, bir Sivrisinek dahi Halife olur çıkar karşısına ! Dikkat et ve Şükret ki kendi Halifesi dahi O'dur ! “Sizi yeryüzünde halifeler kılan O'dur. Artık kim inkâr ederse, o zaman onun küfrü kendi aleyhinedir.” { Fatır 39 }

Bunca sayısız varlık her biri farklı beden'de (yani farklı Dünya'da) ve de kendi Aleminde yaşarken ! , her bir Tür ve Cins bunun gibi başka bir Dünya'da yaratılması da Mümkün iken.. tutmuş hepsini de aynı Dünya'da aynı Alem'de toplamış.. Tek ve Bir değil mi ya !

Hiçbir çocuk yoktur ki kendisine ilgi gösterilsin de çekinip utanmasın. Dikkat et istisnasız herbiri böyledir, Fıtratları budur, büyüdükçe, sonradan şımarır, şımartılır, ben-"lik" etmeye başlar. Onlardaki bu güzellik bu utanış, Elest Bezminin Sırrının Sıcaklığından, Perdelerin inceliğindendir.

Herbir şeyin suretini insanın önüne sermiş gösteriyor da kendi kendisinin suretini insana göstermiyor ya. Birbirlerini görüp dururlarken hiçbiri kendi suretini müşahede edemiyor. İnsanlar bilse ne acayip Sır bu. Sen bu Sırrı anla; Zat Cennetinin İlimlerinden, El-Batın'ın Müşahedesindendir!

"Hayvan" değilsin..; aşağı düşmezse: "Hayvan-İnsan".. "İnsan(-lık)" ise önünde "İnsan-ı Kamil" Mertebesi.. "İnsan-ı Kamil"in önünde: "Nübüvvet".. Peygamber'den öte ise "Hakikat-i Muhammediye" !.. Mertebe olarak İstisnalar ve Özel Lütuflar bulunursa da Makam bakımından "Hakikat-i Muhammediye" Tek'tir.

Ve Ben, insanları ve cinleri (başka bir şey için değil, sadece) Bana kul olsunlar diye yarattım. (Zariyat 56) "..hanginizin daha güzel davranacağını sınamak için.." (Mülk 2) Şu Ayetlere göre "Sen olmasaydın yaratmazdım" Kudsi Hadisi Sahih mi değil mi anlamamak için ya Hasedçi olmalı ya da Ahmak..

Görüneni görünmeyeni ile küçüğünden büyüğüne şu Devr-i Devran niçindir, Sen'de Ben'de, tüm İnsanların Sırrında Manasında ne görürsün, bu hepsinin Manası nerde derlenir toplanır, Kulluk nedir, Hakk nedir.. diye sorsan.. Hepsi de "Hakikat-i Muhammediye"dir; bu görünen görünmeyen hepsinin Mana'sında ancak ve ancak O'nun (sav) Sırrı belirir, hepsinin Sırrı da O Kulundadır (as) derim.

Alemlerin Rabbi sana bir Dünya yaşamı Takdir etmiş, 'Yere göğe sığmadım, Mümin Kulumun Kalbine sığdım' buyurmuştur. O'nun kafesinde Kuşu ol, Razı ol ; Uçup da kaçmaya çabalama !

Kamil Mürşid Müridinin Nefsinde şeytanın lehine bir güvensizlik bırakmaz. Aksine şeytanın aleyhine Müridinin Nefsine güven verir. Sonra Gönül Kalbin elinden tutar da Nefsin zararını izale eder. Bidayet'de böyle olmıyan Nihayet'de de Kemal'e erdiremez; sahtekar, cahil, ahmakın tekidir o.

Geçmişte gelecekte bir haber ses seda yoksa, An'da bul. Nefsinde bulamazsan Kalbinde bul, Kalbinde bulamazsan Ruhunda bul; Batınında bulamazsan Zahirinde bul.. Nihayet; Arama ki bul.

Şefaatin Şirk olduğunu zanneden Cahiller azıcık akıllarını çalıştırsalar ister Kurani olsun ister olmasın tüm Mahkemelerin Yargılamaların da Şirk olduğunu iddia etmeleri gerekir; çünkü Mahkemeler'de de ister Kuran üzere olsun ister olmasın, neticede Yargıç İnsan, Hakim İnsan olacaktır ve Yargılananın Suçlu mu Suçsuz mu olduğu da Vahiy ile belirlenemediğinden asla Hükmün Allah'a ait olduğu bilinemeyecektir ! İşte sana Şirk'in alası.. Şimdi ne olacak ? Hiçbir insanı yargılayamazsın ! Çünkü senin bozuk akıl yürütmene göre herhangi bir Mahkeme açıkça Şirk olmaktadır ! Netice'de Hüküm ve İcra bizzat Allah tarafından mı oluyor ? Hayır ! Olması için Yargıçın Vahiy alması gerekir.. Netice'de beni bir İnsan yargılamış, Hükmü insan vermiş olmayacak mı ?! O halde Şirk'tir bu ! O bozuk mantığına göre Kul Hakkı dahi Şirk olması icab eder.. Öyle Şefaat Şirk, Aracı Şirk, Tasavvuf Şirk, her şey Şirk !.. ; gibi hezeyanlı laflarla olmuyor bu işler !

Değerini biliyorsan, Allah için sabredilmeyecek katlanılmıyacak bir dünya değildir bu. Allah için değil ise, müstehaktır ne çekersen. Allah için ise, katlanılmıyacak şey yoktur; hem de Ölüm varken, Ölüm Vuslat'ın tamamı iken.

Kafirler Özlerinde O'ndan bir Ruh olmasalar niye Rahman Kuranında onlara onca dil döksün; Küfür içindeki Nefislerinin değeri için mi ! Elest Bezm'i onlara niye zikredilir ? Şu Dünya'daki küfür hallerinin zevkine varsınlar diye mi ! Güya Rabbinin Kelimeleri Mecaz da sen onları Hakikat yapıyorsun öyle mi ? İyi Marifet ettin !

"Allah'ın İzni" ile demek, yani hakikatte her şey mümkün demektir. "Allah'ın Emri" ise, Allah'ın izni olmaksızın bir yaprağın kılını kıpırdatması dahi mümkün olmaz demektir.

Her bir Kul, O'ndan birer Ruh, O'nun Tecellisinde O'nun Sureti üzere olduğumuzdan, "Baba-Oğul" yahut "Tanrı'nın Evlatları" benzetmeleri Sıcak görünse de, Asıl Hakikatimiz olan Yüksek İlahi Mertebeden bir İndirgeme olmaktadır. O İlahi Mertebede önce yahut sonra doğmuş olmak, birbirinin Babası veya Evladı olmak yoktur ki, bu benzetme O İlahi Mertebenin Hakikatini yeterince ifade edebilir olsun.

Hesap sorma; Ücretin peşindir.

Batın olmasıyla, Zahir olması içinde gizlenir. Nispet olarak bizler yoktuk diye İsimleri-Sıfatları yoktu zannetme, Kendisi varken Nispeti başkasından alması ancak Lütuf'tur ki bu Lütuf O'nun Zâtın'a bir şey katmaz, ancak yine Mutlak Büyüklüğünün İzharıdır. "Şanını artırmıştır" diyeceğim ve bir tatlı tebessüm edesim geldi ki, kimden geldi ? Ne acayip işin var Rabbim, Ey Alemlerin Rabbi.

Bir hafta süren "Cuma" olur mu ? İşte sen olmaz desen de, olabiliyor..

Sanat-çı mı yoksa Eseri mi Büyüktür ? Kamil Akıl sahibi için elbette ki Sanatçı Eserinden büyüktür. Sanat ise ancak Sanatçıya nispet edilebilir. Aklı olmamak bu Mana'da Marifet değildir; Cehalet bile sayılabilir. Sanatçı'nın büyüklüğü İşinden belli olur desek büyüklük sonsuz sınırsız dereceye varır ki dolayısıyla Allah, Eserinden "Mutlak" olarak Büyük olur; yani İşinde gözüken büyüklüğü sonsuz-sınırsız lakin Dereceli gözükür iken, Kendi büyüklüğü "Mana"da "Mutlak" çıkar. 'Man a'da Büyüktür' denilmesine bakma, Allah Katından baktığında "Mana", "Hakikat"in ta kendisini ifade eder. Zira küçüğü büyüğü hepsi de Allah'ın İşi olabilir; hiçbir işi "küçük" görülemez. Bu Mertebede Allah'a "göre" (Hakikat) küçük-büyük, kötü-iyi yoktur. Burada İnsan'ın düştüğü hata kendisine "göre" "kötü" olanı, kendisine göre değersiz geleni, "küçük görme"sidir. Halbuki G

Tam Akıl sahibine İman imkanı mutlaka açılır. Akıl, Nefsî açıdan fayda ve zararını gözetmek zorundadır. Kamil Akıl sahibi ise İman için Kalbî (Duygusal) yönü de gözetir. Fakat öyle ki kişi Nefsine uyarsa (Ben-LİK), İman bakımından Kalbini ve Aklını dahi inkar edebilir. Ben-LİK sahibine Akıl ve Kalp yetkin bir İmkan olsa da İman bakımından Kemal'e (Cenabı Hakk'ın Zâtına) eriştirmezler hatta "Fikir" yoluyla engel olurlar. Kemal'e eriştiren ancak Zat'dır, Zâtî Yol ki Tasavvuf'un Hakikatidir. Hakk, Hakikat'de İman için Akıl ve Kalb'e sorulmayacak, indirilemeyecek derecede Aşikar ve İnce'dir. O'ndan başka Laflar, Yollar, Yöntemler-Kişisel Marifetler boştur. Kemal için O'ndan başka hiçbir Yol yoktur.

Alem'i Karagöz-Hacivat Perdesine benzetir deriz ya perdedeki görüntülere takılma arkasında onları oynatan var diye.. İşte O oynatan, bu alemi elinde çubuklar var da onlarla oynatıyor değil.. İşte bu sebeple "O'ndan başka Varlık yok" ve "Vahdet-i Vücud" (O'nun Varlığının-Vücudunun Birliği) deriz.. Sonra yine Alem Perdesi'ne takılı kalmaman için, Hayal "gibi" Rüya "gibi" deriz, senin zihnindeki hayal'e rüya'ya benzetiriz Alem'i ki sen duyu perdelerine madde'ye et'e takılıp da u zak düşme O'nun Varlığından Vücudundan.. Halbuki örnek verdiğimiz benzettiğimiz zihnindeki Hayal de değil, yine O Benzersiz Hakk'ın Varlığı Vücududur, bahsettiğimiz.. Hem Sen bunları aslında O'ndan bir Ruh oluşundan dolayı zaten O Kendi Özünden bilirsin.. Ama İnsanların çok bilmişliği, taktıkları isimler, gözleri, görüntüleri-bedenleri, zanları, vehimleri, hayalleri, O'ndan başka tutundukları her şeyler bu Asli

Nübüvvet dahi, Velayet'den ileri gelir. Efendimiz'in (as) Son Nebi olması en Kamil Velayet'in ve Bilgisinin Velilerine ulaştırılması demek olmuştur. Biz Ümmetinden olarak eğer O'na (sav) uy(a)masa idik, O'nun ve Ali'nin (kv) Himmeti üzerimize olmasa idi, biz asla Kemal'e eremez, Allah'ın Rızasına, bizim hakkımızdaki Muradına ulaşamaz dünyada ateşe yanmak pervane perişan olmaktan başka bir gram fazlasını bilemez, Cenanı Hakk'ın Zâtını layıkıyla tanıyamazdık. Gördüğünde yakınlık elde ettiğinde zaten emin olacaksın da, şimdiden bilmez misin birisini seçmişse, takdirine göre en güzeli en kemallisi olduğu için seçmiştir, rastgele ve her cihetten layık olmaksızın değil ! Ne zaman Ali'yi kalbin gözün seçebilir hale gelir, Ehl-i Beyt'e gönlün akar, o zaman anlarsın nedir bu laflar, nasıldır o kemal.

Allah kalplerde nefislerde galip gelirse "Zafer" O'dur; yoksa dışarıdaki zafer ve kayıp kalıcı değildir ki.

İster Şeyh ol ister Mürid ! Allah'dan bir Ruh olduğu hakikatine eren kişi için Allah (cc) ekmek su gibi olur, ancak O'nda rahat bulabilir, ancak O'nda, O'nunla sükun bulabilir ; kainat sevgisinde, insan (!) sevgisinde değil ! Diyorsun ki Halkta bul, Ruh sana burda üflenecek, yani hem dışa bağlıyorsun Ruhunu -ki Ruh dediğin o kişinin ta kendisidir- sonra o insanın anlayıp anlayacağı şey ne oluyor ? İşte bir yaşam enerjisi ! bir insan sevgisi ! bir "Haller" ! Bu Ruh üflenmesini n mecaz anlamıdır hakikati değil ! Hakikatini kişi ancak kendinde bulur Halkta değil ! Hakk'ta bulur Hakk'ta ! O'na dışarıdan üfleme değil isterse fırtına tufan olsun o yine anlamaz ne olduğunu, neyden olduğunu ! Toprağa Ruhundan üfledi de o Ruh'u o toprakla Cennet'den Dünya'ya indirip Çamura bulamadı mı ? Ne oldu şimdi senin Ruh üflenmesi Mecazın ? Hani "Adem", hani senin metaforlarındaki "Beşer" ve "Ruh Üflenmesi" ? Mele

Allah'a kaçıcaksın kaçıcaksın ! Ne tevazusu !

Göz karanlıkta görür mü ?.. Evet, karanlığı görür.

Akıl gitmez, Bilgi gidebilir. Yahut Delilikte olduğu gibi Bilgi değişir, farklı biçimde işlenir; yoksa onlarda da Akıl yok olmamıştır. Bilgi'nin ve Akl'ın Hakikatlerine Özlerine ancak özel keşf, özel tecrübe ile vakıf olunabilir; yoksa beyni açıp bakmakla veya sırf düşünme bilgisiyle Hakikatler öğrenilmiş olmaz. Çocuklara deli demediğimiz gibi Hayvanlarda da Akıl yok diyemeyiz. Her yeteneğin ve bilginin kaynağı hakikati özü de O'dur, O'ndadır. Felsefeciler ve Kelamcılar sırf Akla yoğunlaştıkları için Varlığa en fazla bir "Cevher" gözüyle bakabilirler, ötesi "Yok"-tur onlar için, ötesine geçmezler. Bu nedenle Sıfatları, Zâtıyla, "Mekansız Tek"i, Yönelinecek Hakikat olarak kabul edemezler.

Görünürlerin görünülürlüğü O'nun görünürlüğü yanında hiç'tir. Gözünün ucundaki gözlüğü O göstermedikten sonra görememen de bu Hakikate bir misalidir. Biz baktığımız halde gördüğümüzü zannederiz, halbuki bakış alanımızda görmediklerimiz gördüklerimizden çoktur. Mesela fazla ışıkta hiçbir şeyi göremememiz de bu manada önemli bir misaldir. Hele ki Özü Suretsiz olanı, O Nur olan Nur'u görmek daha da güçtür; fakat dediğimiz gibi Kendini görülür kılarsa da diğer şeyler suretleri bu lunduğu halde görülmez oluverir. Sen diyebilirsin ki Suret olmadan O görünmez, görünür olması Suretledir; Evet, fakat Görünmenin Hakiki Mertebesi yanında, Hayır ! Çünkü bu söz Allah'a Suretli şeylerin Görünürlüğü hakkında yaptığın bir Nispet'e dayanır ! Halbuki Allah'ın Görünürlüğü Suret Tecellilerinden Ötede bir Görünme Hakikatine de sahiptir; ama bunu dille anlatmak mümkün olmaz; Görünmeden bilinmez, anlaşılmaz ! Kalp gözüyle görmek diyeceğim lakin sen Kalp gözünün görmesinin

Nefsin için yaptığın ve istediğin şey sana Allah'ı unutturur ve elbette bu hiçbir şekilde Güzel olmaz. Olmasını İstediğin veya yaptığın şey, O'nun bir İsmine - Sıfatına muhtaçlık ya da Hayranlıktan dolayı, Zâtına "Muhabbet"e, Zâtına Yakınlığa vesile oluyorsa, işte bu hoştur ve elbette güzeldir. Niyetini böylece Halis kıl ki Nefsin güzelce Nimetinden nasiplensin ve Kalbin de Rabbinle Nurlansın, Mutmain bulsun.

Abdest aldıktan sonra senin yüzünü kurulayan havlu mu zannedersin. O'nu kendinde görmeyi bir iddiadan, kibirden ibaret sanan, O'nun şu Şefkatini şu inceliklerini görebilir mi dersin ? O'na Tevazu göstermekte O'nu lüzumsuz Tenzih etmekte hiç bir gariplik yok mu ? Bu Tevazu bu Tenzih, Sivrisinek misalini anlamıyan, onu Allah'a yakıştıramıyan Müşriklerin Tevazusuna Tenzihine benzemez mi hiç ? Müşriklere benzememek sadece suretle şekille mi zannedersin ? Hiç bunlar yok mu dersin, incenin incesini görmek hiç istemez misin ?

O, Sevgi'yi Sever, Kendi Sıfatıdır Sevgi, Sıfatlarını Sever. Zâtının Bilinmesini isteyince, Bütün bu Sıfatları Sebepler yoluyla Nispetlere bağlanmış, Hakk, Tecelli ettiği Suretinde Saklanmıştır. Ve bu Sıfatlar içinde Sevgi Sıfatının Zuhur edip de Sevilmemesi İmkansızdır, mümkün değildir. Fakat bu Sıfatın Nispet edildiği Sebep Bilinir "Kendisi" Bilinmez ise bu Zulüm olur ve "Zulüm" Sevilmez. İnsan'ın Zulümü, Kötülüğü "Sevmesi" İmkansızdır, yani o "İnsan" aslında Kötülüğü değil , Nispet ettiği Perde ardında yine Sevgi'yi Sever; Hakk'ı örter, İşini karıştırır ve Nefsine Düçar olur. Sıfatlar Sebeplere Nispetlere bağlanmasıyla -ki en büyük sebep ve nispet "İnsan"dır- iş karıştı ve "Bilinmeklik" de böylece gerekli oldu: Tahakkuk etti. Ve Hakk'ın Lütfu (Lutfeden Sıfatı ve Vehhab olması) Cihetinden bak ki Sevgi'nin Nispetlerinin, Sebeplerinin Sevilmesi de İmkan bulmuş ve Sevilmemesi de İmkansız olm

Şeyhini bırak şimdi a cânım gel ben sana secde edeyim. Sen bir sözü dahi anlama, ama gel bana Hidayet et, Nur ol ? Oldu !

Sen ben'i geçip ta kendine "filan kul" diye bakmadan olmaz.

Şikayet ede ede ede bakarsın bizzat sen sana vesvese olmuşsun.

Güzel konuşmanın Sırrı Sükut'ta.

Her nimetin Allah'tan olduğunu, Allah'tan geldiğini bilmek, Şükretmenin İdrakidir. "Allah'ım sana şükürler olsun" demek ise "Muhabbet"tir. "Muhakkak ki Biz, onu yola hidayet ettik. Ya şükreden olur, ya da küfreden olur." [Dehr 3]

Söz'ler ve Kelimeler'de dahi Hal'ler vardır. Ya sakınmak ya erişmek yönüyle olsun, bunu bil.

Allah'ın Zikretmemiş olduğu hiçbir mahluk yoktur, esas Sen O'nu Şükran ile Zikret ki Körlüğün en büyüğü olan Nankör olmayasın.

Hayat'ın Sırrı, Yaşamın Özü Kulluk'tur. Kendi İradesinden geçmeyen, bir sonraki Nota'nın ne gelmesi gerektiğini bulamaz, uyumu yakalayamaz, teslim olamaz. Tamamen kendinden geçmek olmaz, Skalalar var, kurallar var, Dengeli olmadan, Ses-Söz Dinlemeden, İtaat etmeden "Müzik" olur mu ? Zamanından önce veya sonra gelen Vuruşlar Yersiz olur; Namaz Vaktinde gereğince kılınırsa "Beyin" yersiz konuşmayı bırakır, susar, Sükut eder. Bilinçli bir kendinden geçiş lazım. Ritim'siz hiçbir şey olmaz, çok uzun vakit alırsa yakalamaya gücün, algın yetişmeyebilir, bu yüzden çözemezsin; yoksa "Din" bir Felsefi-Akli "Problem" değildir. Elektronik Müzik Ritim'e dayanır, Tekke'dekiler Ritim tutuyor, Kulüp'tekiler de kendilerinden geçiyorlar ama Hapı yutmadan olanına Zikir derim ben. 2000'lerde çok uçtuktan sonra "Minimal" çıkmıştı; Sert çakılmalara karşı biraz Merhamet olundu. Neticede Allah'ı Tespih etmiyen Zikretmiyen

"Allah" de, ardından da Zikrettiğin için "Allah'ım Sana Şükürler olsun" de.

Allah'ım Kendini Bildir, Kendini Hissettir.

Kafire Merhameti Şefkati olan birinin görünüşte olsa bile Müslüman'a nasıl olması gerektiğini bir düşün.. Bu böyleyken sen kafire rahmet oku mümine beddua, eleştiri, ağız eğip bük, suratın asılsın.. Yok böyle bir şey ! Bu aşamada kalmış yükselememiş yani Rahman'da Rahim İsmine erememiş kendini kafire merhamet etmekle İnsan oldum zanneden, kendini halk ile ermiş zanneden o kadar çok küstah var ki ! Halbuki Kemal Ehlinin nezdinde ne kafir ne müslüman, ne doğu ne batı vardır ! Zıt yoktur ona ! Halk nedir a nadan ! "Halk"ı bu halk mı zannettin ! Nereden nereye döndün !

O'nun İrade buyurduğu şu hiçbir Fiil Mutlak değildir ki Ol'an'da Muhabbet'den gayrı Hakk seninle Zıtlaşsın. A Cânım benim.

Nefsin uygunsuz bir işe çağırdığında sen ona de ki : "Ben senin yararın menfaatin yerine Yüce Allah'ın Lütfunu ve Rızasını tercih ediyorum".

Üzerinde Müşahede eyle.

Televizyon kumandasının pili yoksa, istediğin kadar bas, kanal değişir mi ? Cüz-i İrade de öyledir ; Allah yapmadıkça ve Razı olmadıkça, istediğin oluyor zannedersin ama, O dilemeden O yapmadan olan hiçbir şey yok. Ve kıymetini bilene bu ne güzel Sırdır. Berisinde sırf Hayat vardır; Hayat'ın üstüne, Yaşamaktır. Cüz-i İrade hepten bir Dua'dır, ama öyle yok kavli yok fiili filan, öyle değil ; şu söylediğimiz Sırca'dır Dua, Hakikati Ruh'tadır. Her şey elinden gitmiş çırılçıplak Ruh kalmadan ne tam anlaşılabilir ki.

"..şah damarından daha yakın.." ( Kaf 16 ) "..elbette birçok incitici (sözler) duyacaksınız." ( Ali İmran 186 ) "..Kim izzet istediyse, işte izzet tamamen Allah’a aittir. Güzel kelimeler (sözler), O’na erişir.." ( Fatır 10 ) Ve Rahmân’ın kulları yeryüzünde tevazuyla yürür. Ve onlara cahiller hitap ettiği (lâf attığı) zaman “selâm” derler. ( Furkan 63 ) O'na ancak güzel sözler yükselir ! Şimdi sen Vahdet Ehli isen kötü sözlerin muhatabı olabilir misin..

Aşık Kul "Ben, Sen, Biz, Onlar" pek demez, diyemez ; ama "Huuu" demeyi kana kana içer, "O", demeye doyamaz.

O'nun Yakınlığı senin İdrakine Şuhuduna bağlı olsaydı "Şahdamarından" ve "Daha" İfadelerini tercih etmez, bu şekilde buyurmazdı. O'nun Yakınlığı, Senin Varlık Tasavvurunu yok saymakta, senin Tasavvurunun Hakikatine Mutlak olarak İşaret etmektedir. Artık "Vahdet-i Vücud" ne demektir senin Tasavvurunun ötesinde olarak anlayıver ! Boş sözleri, zanları, lüzumsuz tenzihi bırak ! Yoksa İdrakini Şuhudunu ortak edip Varlık Tasavvurundan kaynaklanan senin Uzaklığını O'nun Yakınlığına Perde yapar halde, aslında inad edip bocalar, gaflet eder durursun; Tevazu senin neyine !

Kibrin hakim olduğu Mükemmellik Tasavvurunda Kul ve Kulluk yoktur; Halbuki Yüce Allah, Kul ve Kulluk için Yaratmış, Tecelli etmiştir.

Güneş Işığı yüzüne vurur, Sıcağı bedenini Isıtır da, Güneşi Seviyorum dersin.. Halbuki Seven Kim, Sevilen Kim, Sevgi Ne..

Her şey dilemesiyle olmuş ve olmakta olandır.. : O, olmıyandır.

Kimin kimden ne öğreneceği belli olmaz.

Namaz'dan Edep öğren.

Güzelliğe bakılmaz mı ?.. İşte öyle Güzeli öyle görmemişsen bilemem ; ama öyle olur ki, bakamazsın..

Allah, gafil ve uzak kalamayacağın, mesafe koyamayacağın kadar Yakın, şımaramayacağın kadar Uzak'tır. Tenzih Teşbih, Celal Cemal gibi, Yakın ve Uzağı bir anla ki Kemal bulasın.

Bazı Bilgiler vardır ki Hz Peygamber'de Batın, Varislerinde Zahir'dir. Ama bu, Allah'ın Batın olup, aynı şekilde Zahir olması gibidir. Yani, zannetme ki o'nda göremiyorsun diye bu İlim Peygamber'de (as) yoktu ! Bu mana'da Tenzih'in anlamsız düşer; zira her şeyi Tenzih edersen de Sen ne olacaksın ya ?! Sen olmadan Allah'ı nasıl bilebilirsin ! İşte anla ki, Müminlerin Peygamberin (as) Nur'undan yaratılması Sırrı bu mana'ya, bu Hakikat'e işarettir. Ali (kv) için, Aynı Nur'danız buyurmuştur !

Senin Zâtın senin Sıfatlarından da gizlidir. Gizlidir dediğimize bakma O'nun Varlığında Sen'den daha aşikar olan yok. Lakin Evvel O'dur ki Evveli yok; Başlangıcı yok. Ahir O'dur ki Ahir'i yok; İkincisi yok: Anla ki, "O" var da Sen "Varlık" buldun.. Şimdi Sıfatların ancak O Tecelli eden ki, Bildin. Düşün, Nur olmasa Görme'yi ne bilirdin.. ve ki Göreni ne bilirdin ! O'ndan zannederdin ki, Kadim'im, başlangıcım yok ! Halbuki, O'ndan daha Aşikarı da yok !

Hiçbir şey yok iken O vardı, ve el an öyledir. Bir Sanat Eseri düşün ki Sanatçısı onu sadece Hayal etmesi ile bildiğin şu madde gerçeklikten daha gerçek bir şekilde sadece Zihninde varlığa getirebilmiş olsun. Bunun örneği sendeki Vehim, Hayal ve Sanat Yeteneğidir. İşte bu "içeri"ye nispet ederek "hayal" ve "dışarı"ya nispet ederek "gerçek" diye "ayırt" ettiğin Varlık Hakikati ve Gerçeklik Sırrı, dış ve iç olarak iki olmıyan, Tek ve Bir olan Rabbinin Varlığında gizli, Hakk olu şu, Mülkünde de apaçıktır. Yani gördüklerini senin vehminin hayalinin gerçekliğine benzetsen de bu benzettiğin vehim, hayal, ve rüyalarının gerçekliğinin Sırrı, Cenabı Hakk'ın bizZat Hakk oluşunun Sırrındandır. Sen Hayal Eden olarak, elbette ki Hayalinle mukayese kabul etmez derecede Gerçeksin; Sen olmadan Hayal olmaz. İşte O'nun Halifesi olman bakımından böylece anla ki elbette Sen O'nun Mülkü içinde benzersizsin; çünkü Hayalinden değil, O