"Ayan-ı Sabite" Yaratıklarının Bilgisinin O'nun "İlminde Sübutudur". Hazret bu yüzden "Ayan-ı Sabite varlık kokusu almamıştır" buyurur. "Elest Bezmi-Ruhlar Alemi" ise böyle değildir; bu demek değildir. Yani Biz (Ruhlar) O Toplanışda Ayan-ı Sabite Alemindeki - "İlim" Boyutundaki İlmi Suretler değildik !

Ateş yakmaz; "O yakar" buyurmuşlar.. Ruh O'nundur (Min Ruhi) O'ndandır; "Varlık" O'dur madem, O da Mutlak Azadlısıdır. O halde Nefsi, Sadrı Kalbi, "Vehim"den sakınmak gerek !

Sendeki O Ruh (Min Ruhi) Bedeninin Topraktan oluşması gibi yahut neslin Adem Baba'dan (as) gelmesi gibi nesilden nesile gelmez, oluşmaz. 'Ataların dedelerin Ruhu' dedikleri Ruh değildir O. Şu havada buharlanan Nefes değildir O Nefes.. Ateşi harlayan, Dert Üflemesi, Vecd Soluğu değildir.. Üç yıl kesilen Vahiy değil.. Kimlik Hüviyet Şahsiyet.. Dişi değil Erkek değil O Ruh.. Yani O Ruh dediğim: Sen..

“Nikah ümidi kalmamış, kadınlık halinden kesilmiş kadınlar, ziynetlerini göstermemek şartıyla (dış) elbiselerini çıkarırlarsa suç yok onlara; fakat giyerlerse bu, daha da hayırlıdır onlara ve Allah, her şeyi duyar, bilir” [Nur 60] Eh artık sen yaşlı olmıyan için durumun nasıl olabileceğini aptal değilsen anlarsın.. "Fetvayı kalbinden al" buyurulmuş hani.. Edeb'i kaybetmemiş kimse azıcık sözden hatta Sükuttan, Felsefecinin kırk yıl düşünse yazsa yine de ortaya koyamayacağı şey i görür, anlar, bilir. "..Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: Allah Teâlâ kıskanır. Allah’ın kıskanması, haram kıldığı şeyi kulun işlemesindendir.." Buhârî, Nikâh 107; Müslim, Tevbe 36. Ayrıca bk. Tirmizî, Radâ 4 “Allah’tan daha kıskanç kimse yoktur. Bundan dolayı kötülüklerin açığını da kapalısını da haram kılmıştır…” Müslim, Tevbe 33

Rüya görürsün de unutursun, gün içinde aklına gelir.. Seneler evvel bir şey yaşamışsındır da, hiç yaşamamışsın gibi olmuştur..

Bizim Yolumuzda (ki O yol tektir) "Slogan" yoktur.

"Ve nefahtu fihi Min Ruhi" Ayeti Sırrının Hakikati "HİDAYET" değildir. "Hidayet" şu Ayetlerde Zikredilmiştir : "Ölü iken dirilttiğimiz ve insanlar arasında onunla yürüyeceği nur verdiğimiz kimse, karanlıklar içinde olup, ondan çıkamayacak kimse gibi midir?.." [Enam 122] , "(Allah) onların kalplerine imanı yazmış ve onları kendinden bir ruh ile desteklemiştir." [Mücadele 22] "Ve nefahtu fihi Min Ruhi" Ayeti Sırrı Zâti Sırlardandır.. Sonradan olan-oluşan bir şey değildir Kendim den dediği O RUH.. Nasıl Yüce Allah Zat ve Sıfatları Ayrı değil ama Sıfatları kendi içlerinde ve Zatından farklı ve Zatı onlardan değil onlar nasıl Zatından ise, Kendimden dediği O RUH da öylece Zatından ve O RUH'un Nefsi içindeki durumu da aynı O'nun Sıfatları içindeki durumu gibidir. Hidayet dışarıdan gelebilir de O RUH ancak içeride, içeridendir de dışarıdan Nefes Üflemekle gelmez ! Yakına çekilmeyen, O'nu, O Özünü, İslam olmak

Sağ ayağının serçe parmağını kımıldat... O serçe senin için Yok hükmündeydi.. Şimdi Beden nedir, Ruh nedir Mecazına girmeden önce bir düşünüver !

Rabbimin en yakınındaki İsmini Vedud buluyorum; ne güzel, ne güzel..

Ruhlarına Suretler giydirmişsin de, görmedikleri Rablerine İman ettiriyorsun. Allah'ım bu nasıl, ne büyük Zevk!

"Ve Adem'e İsimlerin hepsini öğretti.." "ve ona ruhumdan üflediğim zaman.." İki farklı Ayet, iki farklı durumdur. Eğer İsimler yönünden bakarsan iş Allah'ın Esma'sına döner. Ruh yönünden bakarsan iş Allah'ın Zâtına döner. İkisini birleştirirsen ki ya Ruh ya Esma'da birleştirirsin; halbuki bunlar iki farklı yön olduğu muhakkaktır: Yani Zât ve Sıfatlar-Esmaların Aynılığı ve Gayrılığı.. Yüce Allah hakkında bu meselenin derinliğini bilenler bilir. Bu Ayetler ise, Allah'ın Âdem (a s) üzerinden bizim hakkımızda indirdiği Ayetlerdir: “Ve Allah, beşere bir şey indirmedi.” dedikleri zaman O’nun kadrini hakkıyla takdir edemediler.." [Enam 91] Lafta Cem, lafta Fark, bu menzilde yolda kalır; Vahdet ve Tevhid de aynı Kelimeler değildir: Kolay söyleme !

Adem'e Melek'den ve Cin'den istenen Secde Zâtidir (Adem için eğilin), Şahsiyetine değildir, yani Kendi Ruhumdan dediği Ruh'a, Hürmetendir; Kesbedeceği Ulvi Manevi Şahsiyetine, Nefsine değildir. Âdem'in şahsında zürriyetinden cümle ademoğullarına Zâti Hürmet'dir, O Üflenen Ruhadır. Melekler ve Cin ve ileride onun zürriyetinden kendi Özlerini, Sözlerini unutacak olanlar ondaki bu Zâtiyetin dışında Surette olana takıldılar. Kesbî Alçalma ve Yükselmeye yani Dünya'ya, geçici Hilafete, yani Nefsî olana takılı kalıp, Nefislerinin Halifeleri olup, O Ruhu görmezden geldiler, yani Kendi Hürmetlerini kaybettiler, Nurdan ve Zulümattan sayısız perdeler altına Memnuniyetle, Mutlu olarak girdiler, örtündükçe örtünmekteler !

Sen "ve nefahtu fihi Min Ruhi" Sırrını Mecaz Mana, Metafor deyip kendi kafana göre Yorumlayıp, Ademoğlundan kimilerine "Ruhsuz" diyebilirsin bunda sorun yok; Lakin kendi kısıtlı Marifetini Mecazını Tasavvuf Büyüklerine ve O Hakk'a Gerçek olarak Nispet etmek Gafletine düşme ! Bak O Hakk Ruhsuz dediğin o Ademoğullarının Hakikatlerine Nispetle onlara Gerçek olarak nasıl Seslenmekte ! Ve meleklere, “Âdem’e secde edin.” demiştik. İblis hariç, hemen secde ettiler. O cinlerdendi. Böylece Rabbinin emrini (yapmayarak) fıska düştü. Hâlâ onu ve onun zürriyyetini (neslini), onlar sizin düşmanınız (olduğu halde), Benim yerime dostlar mı ediniyorsunuz? Zalimler için ne kötü bir bedel ! [Kehf 50]

O'nun Zatı (Ruhu) nasıl İlim boyutunda olan varlık türünden değil ve gerçekte Vücud O'ndan ibaret ise, "Kendi Ruhumdan" dediği Ademoğullarının Ruhları da İlim boyutunda yahut Hayal gibi bir varlık türünden değildir: Buyurulduğu gibi bizZat Kendi Ruhundandır. Zaten bundandır ki onlardan kimini Nefsine uyar, kimini lakayıt, laftan anlamaz, kimini bir acayip, suretten surete, kimini Melek gibi, yabancı, kimini de bu sıfatlarda hayvandan daha aşağı düşmeyi haketmiş, ezelde görülen hesabı infaz edilmiş gibi bulursun. Eğer bu Asli Zati Ruh İnsan'da doğuştan hatta daha öncesinden olmasaydı, ne ömer Hz Ömer olabilirdi ne Ebûl-Hakem Ebu Cehil, hem ne Cennet ne de Cehennem olurdu.

Samed oluşundan, vesileli değil de Zatından Tecelli edip, sonra da Cömertliğinden, vesileli değil de yine Zatıyla Tecelli etseydi de Gani ve Münezzeh kılsaydı buna engel var mı ? Buna engel olan ancak senin gereksiz Tenzihin, yersiz Tevazun, çokbilmişliğin olabilir. Zati Tecellilere erebilseydin büyük konuşmazdın, Zati Tecellinin Nurlarını da o zaman perdesiz görebilir, anlar bilirdin !

Nefsinin en büyük korkusu O olmamışken, Kalbin gibi titrememişken.. Takva'dan mı dem vurursun ?

Sen Kendini Allah'a Kurban sunmamışken, felsefeden, şiirden, müzikten, Entellektüellikten ne fayda ?

Kafirleri (Körleri, Nankörleri) Kalbinden dışarı koymadıkça Hakk'ın yanında rahatlık bulamazsın.

Kendinden daha mükemmelini yaratması diye bişey olmazdı çünkü zaten O sonsuz en mükemmel olan kendisidir. Yaratmayı sen resim yapmak, robot yapmak gibi ve O'nu da yine kendin gibi noksan bir varlık zannediyorsun ki daha güzeli daha kamili olabileceğini düşünüyorsun. Hem O'nun yaratması öyle heykel gibi değildir; şu dünya hayalden "gibi"dir daha göremedin mi.. Hem heykel sureti gibi maddi değildir O, aynısına bölünsün. Kulhuvallahu okumadın mı hiç; Bir, Tek.. Sen kendine hayal en dışarıdan baksan, bu noksan bi bakış olur, çünkü sadece suretini, hani birazını görmüş olursun.. Ama içine baksak, o zaman senin kadar olmasa da tanırız seni di mi, sana yakın oluruz, yabancılık çekmeyiz, düşünsene içindeyiz yani ?.. Ama Yakınlık bu değildir; hem gerek yok, bundan öte ne de olsa mayamız aynı, Sen de Ruh'sun Ben de.. O'nun Ruhundan O'nun Sureti üzereyiz.. Öyle değil mi ?...

Sen sadece, O’na huşû duyan, O’ndan korkanlar için bir uyarıcısın. Naziat 45 O halde onlardan yüz çevir, artık sen kınanacak değilsin. Ve öğüt verip hatırlat. Muhakkak ki tezekkür, mü’minlere fayda verir. Zariyat 54-55 Demek ki İnsan bi mertebeden sonra yerini konumunu tekrar gözden geçirmeli.. Rahman'dan Rahim'e doğru..

"Âdem Yeryüzünde Yaratıldı da neden ona 'Sen ve eşin Cennet'e (Cennet) yerleşin' dendi ? Neredeydi ki de (Size göre) Yeryüzüne yerleşin denmiş oldu ? Ve sonra neden yasağı işlediklerinde (Nereden, tekrar) "Yeryüzüne" (Ard) inin dendi ?" diye İddiacı Allame-i Cihanlar'a sorduğumuzda kafaları karışıyor ! Ama Kuran'ı çok iyi biliyoruz demek kolay ! İddialar havada uçuşuyor ! "Benim bir bilgim olmazdı, (insanın yaratılışı hakkında) melekler yüce mecliste tartışırlarken." Sad 69 D e ki: “Ben size, ‘Allah’ın hazineleri benim yanımdadır’ demiyorum. Ben gaybı da bilmem. Size ‘Ben bir meleğim’ de demiyorum. Ben sadece, bana gönderilen vahye uyuyorum.” De ki: “Görmeyenle gören bir olur mu? Siz hiç düşünmez misiniz?” Enam 50 “Bir vakit, Biz peygamberlerden kuvvetli bir söz almıştık; Senden, Nuh’tan, İbrahim’den, Musa’dan ve Meryem oğlu İsa’dan” Ahzâb 7 Rahman. Kuranı öğretti. İnsânı halketti. Ona, beyanı öğretti. Güneş ve

Ruh Bedenin çözülüp dağılmasıyla Yok olsaydı, ondan önce Beynin-Aklın çözülmesiyle Ruhun dağılıp Yok olması lazım gelirdi; halbuki Akıl gittiğinde Ruh yine Yok olmaz, Dünya Yok olur; o Ben-lik sahipleri bundan ötürü korkarlar da onlara Ruh Yabancı olur garip gelir, Yokmuş gibi yaparlar. Uyku'da beden kafesi sapasağlam olduğu halde Ruh kuşunu tutamaz da O başka aleme uçar gider, beden bu alemde kalır. Ölüm'de de öyle, ne bu Dünya o Bedeni tutabilir ne de o Beden o Ruhu; o aslına toprağa döndüğü gibi, O Ruh da aslına döner.

"Bilmiyordum" demek, "Düşünememişim" demek olur. "Bilgi sana Hazır olarak gelmişti; Uymadın" denildiğinde ise artık "Yalvarmaya" başlarsın. Halbuki Dünya'da O'nun Kulları özenle beş vakit bir ömür Yalvarmışlardı.

Amâ olanlar için Bir Tek Nur var.

ADEM YERYÜZÜNDE YARATILDI DİYE İDDİA EDENLERİN GÖZDEN KAÇIRDIKLARI, GÖRMEDİKLERİ-GÖRMEK DE İSTEMEDİKLERİ NOKTALAR .. Ve andolsun ki; sizi Biz yarattık. Sonra size suret (şekil) verdik. Sonra meleklere: “Âdem (A.S)’a secde edin.” dedik. İblis hariç, secde ettiler. O, secde edenlerden olmadı. [Araf 11] İblis'in secde etmemesinden sonra, sadece İblis'e hitaben: “Öyleyse oradan in! Artık orada senin kibirlenmen olmaz. Hemen oradan çık. Muhakkak ki, sen alçaklardansın.” buyurdu. [Araf 13] 'Beni azdırdın ben de onları saptıracağım' dedikten sonra tekrar sadece İblis'e hitaben: “Kınanmış (hor görülmüş) ve kovulmuş olarak oradan çık!” dedi. “Elbette onlardan kim sana tâbî olursa, mutlaka sizin hepinizden cehennemi (tamamen) dolduracağım.” [Araf 18] Dikkat ederseniz bu Ayet'de henüz İblis'e tabi olunmamış.. Yani Adem yasağı işlemeden önce, sadece Adem'e Secde Emri'nin yapıldığı "Alem"de sadece Şeytan'a "İn"

Kur'an ve Resul Yeterli ve Apaçıktır da bir ömür okunup bitmeyecek O Kuran'a göre Hüküm vermede sizin kafalarınız pek Apaçık ve Yeterli olmayabilir ! Kuran'a göre verdiğinizi gördüğümüz tek Hüküm de bugüne dek şundan ibaret: Sizden gayrı İstisnasız her "Mezhep" (Grup) Şirk'de [Zuhruf 37]; Tasavvuf Ehlini bırakın Yer Gök bile size göre Hulül'de ! .. Allah'ı görmeyi arzulayan Koca Musa Peygamber size göre "Laubali" olmalı ! "Hızır" İsmi bile geçmiyor ama "Kul" dendiği halde "Melek" oldu [Âli İmrân 78] ! Peygamberin Dilinden dökülen "SÖZ" oldu da [Casiye 6], Felsefeci'nin, Bilim Adamı'nın iki gün sonra değişecek Fikri "AYET" oldu ! Ve 'Kendisine uyun ki sizi "SEVEYİM" ! ' buyurulan Muhammed (as) size göre "Sevgili" olmadı da ! "Robot Postacı" oldu !.. http://yunuscomlek.blogspot.com.tr/2015/06/adem-cennette-mi-yaratld.html http://yunusco

Kader Nefsime bir keresinde tümüyle "Tesadüf" göründü.. Bir keresinde de tümüyle "Zorunlu".. Sadece kuru Bilgi-Bilgisizlikte değildir iş.. Edep, Denge, İtidal, Ahlak gerekir..

Demokrasi ?.. "Çoğunluğa Göre Hüküm".. Vah babam başımıza gelenler !...

En büyük Sırrı "Sen" iken.. Sırların Sırrı "O" iken.. Başkaca Sırlara meyletmek ?... En Edepsiz Ahmakça bir iş !..

Şeytanın attığı Hayal'i sen An'da Gerçeğe getirme. Sen Hak olarak An'da Hakk'a gel. Sen Mülkü olarak An'da Hakk'ın Mülküne gel !

Görü-l-meyene göre baş gözü Kör sayılır; Görü-n-ürse ne ala, baştan ayağa Göz-Görüş oldun gitti.

Safer efendi (ks) Rüyasında Kabenin şimdi olduğundan farklı sayıda sütunu olduğunu görmüş.. bi tevil de yapamamış.. sonra araştırmış, baya bi zaman geçmiş, meğer bilinen en eski tarihte Kabe aslında o Rüyada gösterildiği sayıdaki kadar Sütuna sahipmiş. İşte bu, "Misal Alemi" için bir Misal olsun sana. Yani uçup giden Hayal gibi değil.. Her Suret O Alem'de saklı, muhafazalı..

İnsan kendini çok akıllı zannetmemeli ve halkı çok sevmemeli !.. Yoksa şu hale gelir de kendisini "Milenyum Peygamberi" (!) zanneder: "..Melek diye bir şey yoktur. İnsanlar, eskiden beri melekleri inandıkları için, onların bu kanaatlerini bozmak istememiş. "Âmentü billâhi ve melâiketihî" de olduğu gibi, meleklere îmân lâzım ama, görmek gibi îmân olur mu? Meleğin ne olduğunu bilmeli de öyle inanmalı. "Filân adam melek gibi" derler. "Melek" temiz bilgidir, melekedir, temiz ahlâ ktır. Âdem, "safîyyullahtı". Hangimiz, "Yârabbi! beni saflaştır" desek saflaştırmaz. Saflaştırmaz mı hiç... Bak, boyuna sorduruyor, konuşturuyor. İşte, bu bir saflaşmadır.." "..Âlem deyince, biz, bunu yalnız insanlardan ibâret sanıyoruz. Hayvanlar da bu âleme dahildir. Mikroplar âlemini gözle göremiyoruz. Halbuki, bu gözle görülemiyen mikropların da gıdaları olan mikroplar var. Sağlığımızı temin eden mikroplar Melek, zararlı

Güzelim sen "Doğru Sözlü" değilsin, kalkmış 'Allah'ın Tecellisinde her an bir Şan alıyorum - Şe'n üzereyim - Hızır'ım ben' diyorsun.. Gizli'de böyle diyorsun.. Sonra sen bize 'Anlamıyorsun, ben öyle kastetmedim, batıni mana' filan diyorsun.. Yavrum, yapma böyle.. Doğru Sözlü olmadığın gibi, Bağlamların da Doğru'ya Varmıyor.. Bir de üstüne şu Batıni İddia'ları bırak.. Etme..

Kendisini "Musa" zanneden Zahirde Ahmaklar bi yana.. Kendisini "Hızır" zanneden Batında Kibirli Şapşallar bir yana.. Bu iki taraf da kendilerini Tanrı'ya İzafe etmede, birbirlerinin kuyularını kazmaktalar.. Fakat içlerinde ne Musa'yı gördüm ne Hızır'ı.. Birbirlerinin ocaklarını, gönül ocaklarını söndürmedeler..

Bidayet'de Cemal'e Aşk, Nihayet'de Kemal'e Aşk. Yani Bilen'in Cemali de, Kemali de, Aşkı da, hiç mi hiç değişmemiştir.

Kalbin O'nu sığdıracak denli genişlemişse, kafa gözün bazı şeyleri görmese de etkilenirsin, duygulanırsın; Bilirsin.. Ama Kalbin Dar ise, gözünün görmediği şeyi Ruhun duymaz, seni bağlamaz, dert etmezsin, "Banane" dersin; İnanmazsın !

Ölü hayvan veya insan bedenleri görüp üzüldüğünde bu ancak onların "Manevi Ruh"larına üzülmen olabilir. Çünkü Asli Zâti Ruhları artık o Cesedlerin sınırlarından çıkarılmıştır. Böylece İnsanların Cesetlerinde gördüğün manevi ruha üzülmen ise uygun görülmemiştir; çünkü Allah hiçbir kimsenin Ecrini zayi etmez; yani onun Manevi Ruhu da (Kalb'i de) asli Ruh'u ile beraber hiçbir zarar görmeden Rabbine dönmüştür. Kertenkelenin kuyruğunda kıpırdayan ise Ruh değil Can'dır.

"..Onların kalplerinin içine îmânı yazdı. Ve onları, Kendinden bir ruh ile destekledi.." Mücadele 22 "..Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman.." Hicr 29 Allah'ın Ayırd ettiğini sen Aynılamaya çalışma.. "..Hz. Peygamber 'Âdemoğluna belini doğrultacak lokmalar yeter' demişti. Böylelerin himmeti, ilahi ruhtan ibaret olan babalarına katılmaya yönelir. Bu yaî (bana ait olan anlamında) ruhtur, yoksa emirle ilgili ruh değildir. (Ona kendi ruhumdan üfledim ayetinde geçen 'benim' ifadesi.) Burada Allah, ruhu kendisine ait saymıştır, çünkü Allah, emir ruhuyla kendisine izafe ettiği ruhu ayırt etmiş, emir ruhunu destekleme ruhu yapmış, ("..Onların kalplerinin içine îmânı yazdı. Ve onları, Kendinden bir ruh ile destekledi.." Mücadele 22") kendisine izafe ettiği ruhu ( "..Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman.." Hicr 29 ) doğaya üflenen Hakkın kelimesinden ibaret ruhun varlık sebebi yapmıştır. Böy

İbrahim (as) sadece putları kırmadı; Siyaset de yapmadı ! Zenginlik fakirlik düşünmedi ! Putperestler yanında son derece kesin, ayrıntılı bir İlme, Mutlak bir Delil'e sahipti !

Sen Allah Adına gidip gizlice putperestlerin bin yıllık putunu patlatıyorsun.. Sonra Silahınla Bombanla yine kuşanmış halde o bölgeden kaçıyor, kendini kurtarıyorsun.. Sonra o putperestler o bölgedeki zavallı Müslüman halk'a öncesinden daha çok daha şiddetli zulüm ve işkence etmeye devam ediyorlar.. E şimdi bu İslami Mücadele mi ?.. İlla ki Kafirin parmağı var bu işte ama, sen önce kendi parmağını düşünmelisin..

Allah bir başkası tarafından Ululanmak için Yaratmamıştır. O bundan son derece Münezzeh, Zat'ıyla Gani olandır. O'nu Tartışan bir İnsan kendisi ile tartışmaya kapılmış, kendisini Hesaba çekmiş olur. Eğer kişi bunu Muhabbet ile yapmış olursa, Yaratılış Sebebine Yaklaşmış olur; ama ulaşmış sayılmaz. Muhabbet'i kendi zayıflığı ile kayıtlarsa, bu da Muhabbet'e değil Merhamet'e ulaşmış sayılır. Kim ki "Muhabbet"i anladı, o Ulaştı ! Gerisi Hakkın Hesabına kaldı ! Seri Hesap görendir; "Ol" der olur ! O Hüküm ve Hikmet sahibidir, Hamd'e layık olandır.

"Uyku, Ölümün Kardeşidir!" (sav) Uyuyor her gece "Yok" oluyorsun da, bazen Rüya aleminde Yeteneklerin ve Şuurun noksan, hayal meyal bir Varlıkla Diriltiliyorsun.. Bazen de ( tecrübe ettirildiyse bilirsin ) şimdi Yaşadığın Varlıkla, hatta daha da Uyanık, daha da Gerçek bir Alemde tüm Varlığınla Diriltiliyor da öylece bir çok şey Tecrübe ettiriliyorsun.. Bu Diriltilişlerle yaşadıkların bazen şu Dünya'da uyandığın o gün veya gelecekte birebir gerçekleşiyor, bazen geçmişi görüyor sun, bazen de şu Dünya'da tecrübe edemediğin öyle şeyler tecrübe ettiriliyor ki Uyanıkmışsın gibi birebir İlim sahibi oluyorsun.. Hepsi bir Dirilme olmasına rağmen, bazen eksik, bazen tam, bazen Fazlası.. Bazen Gerçek ve Hakk İlmi.. Bazen de Eksik, Batıl, Hayal ve Vehimler... Yüce Allah ölmeden evvel ölmek, en güzel bir surette Dirilmek, ve Kamil bir Yaşayış nasib etsin !

Hızır Gemiyi batırmış, Çocuğu sakatlamış değildir.. Hz Peygamber sav şöyle buyurmuştur: "Her ayetin zahiri ve batını vardır. Her harfin haddi ve her haddin de matla‘ı vardır." Büyüklerin Sözlerinde de elbette aynı "Kayıt" geçerli olmuştur. Yani sana "Her geceyi Kadir, her gördüğünü Hızır bil" derlerken "Kadir"den maksad "Miraç", Hızır'dan maksad da "Eşkiya'ya Zorba'ya bile Biat ve İtaat et" demek değildir.

Öfke, Nefret, Kin.. Bunlar çok Azim bir Ordudur.. Dostu düşman düşmanı dost yaparlar.. Eğer Kişi önce kendi Nefsini Düşman bellememişse, çoktan bu ordunun hezimetine uğramış gitmiştir..

Mümin'e göre "Huzur" işlerin yolunda gitmesi, keyfin yerinde olması, ağız tadı demek olmadığı gibi "Sevgi" de bazı bazı parıldayan "Vecd" değildir.

Belli olur İnce Hesabın İncesi Sırat'da..

Atatürk.. Küreselleşme (?) hakkındaki fikirleri.. http://www.anadoluaydinlanma.org/Ataturk/kuresellesme_hakkindaki_gorusler.pdf Birleştirici Temel Hakikat nedir ? Irk mı ?; Siyah, Beyaz !.. Din mi ? İsrailoğulları !.. Devlet mi ?; Komunizm !.. Aydınlık mı ?; Bilgi !.. Menfaat mi ?; Kapitalizm !.. Siyaset mi ?; Belki de Selahattin Casus Müslümandır !.. Dostum.. Bir olan Kimdir ? Nedir !.. Onlara: “Yeryüzünde fesat çıkarmayın !” denildiği zaman: “Biz sadece ıslâh ediciyiz.” dediler. [Bakara 11] Ey insanlar! Muhakkak ki Biz, sizi bir erkek ve bir kadından yarattık. Ve sizi milletler ve kabileler kıldık ki, birbirinizi tanıyasınız-tanışasınız. Muhakkak ki Allah’ın indinde en çok değerli olanınız (ikram olunanınız, en şerefli olanınız), (ırk ya da soy olarak değil) en çok takva sahibi olanınızdır. Muhakkak ki Allah, en iyi bilen ve haberdar olandır. [Hucurat 13] Ve neredeyse sana vahyettiğimiz şeyden başkası ile Bize iftira etmen için gerçekten seni fitneye ç

Saf Sevgiye gönlümüz boynumuz kıldan incedir.. Lakin "Artistlik" yapmakla Sevgi bir araya gelmez.. Dikkat et; Cahil, cehaletiyle mazur görülebilir.. ama boynuzlu koç dahil Zulüm'den Sorulmayacak hiçkimse yoktur !

"Tevfik"in ne olduğunu bilmeyen kişinin Müminlere karşı Şefkati Merhameti az, Meyli ise Kafirlere ziyade olur.. Görünüşte Mümin olmıyanları, Görünüşte Müslüman olanlara tercih eder ve böylece de Kemal'i asla elde edemez.

Zanna göre itham, gerçekten pişmanlık ve hüsrandır. Zahirde Mümin görüneni (ki Batınını zaten asla bilemezsin) Zannında Kafirlikle (Kötü-Yaramaz) itham etmek ve Zahirde Mümin görünmeyene ise "Müslüman" yakıştırması yapmak, aynı Dengesiz-Yersiz işlerdendir. Misal: Herhangi bir Kadını Zina ile itham etmek-etmemekle senin ne işin olabilir ki ! Sen hiçbir şey yapmazken insanlar seni itham edebiliyorken sen bir de Zan ile itham edersen düştüğün düşeceğin hali bir düşün ! Şu kötü bu şöyle böyle.. ; Kendisi açıkça dile getirmedikten sonra sen kimsin güzel kardeşim ? Nereden biliyorsun ?..

Nefret ile Eşkiya'yı dahi Sultan eder Dost tutar da bu Nefs yine de Kininden vazgeçmez; Razı olur.. Gel de şimdi sen bu Dünya'dan ümit kesme ! Onların çoğu ancak zannın ardından gider. Oysa zan, hak namına hiçbir şeyin yerini tutmaz. Şüphesiz Allah onların yapmakta olduklarını hakkıyla bilendir. [Yûnus 36]

Değişen Hakikatlerle Sabit Hakikatler hiç bir olur mu ?..

Küfür'de Hakikat aramakla Hakk'a Yakın olduğunu zannetme. Arayıcıysan Hakk'ın Hakikat'ini gözünün ucunda ara bul; Uzakta değil !

Her Celal Kibir olmadığı gibi her Sakinlik de Kemal değildir. Celallenen Hak Ehli olabilir ve onda Kibir aramak, Namuslu kadına İftira atmak gibidir; Tabiatları Sakin olup, çok bilmiş Nakıslar, her Celallenene aynı öyle İftira ederler. Halbuki, Papazlar da çok sakindir ! Hal bu ki; her şey yerine göredir !

Velayet nedir ki Müslümanım diyenleri toparlamağa ve kuşatmağa Nispetle olmuş olsun ! Eğer öyledirse zaten Peygamber'den (sav) başka hani nerede başarılmış ! Şu halde Velayet'in Nispeti Halk'a göre değil, Hakk'a göre ! Ehli Beyt'in Nispeti şimdi neye göredir ! Mecazi diyorsun da sana göre mi ! O halde ne diye Nispet hesap edip duruyorsun ! Neye göre yarıştırdın da biri sadece ÇOCUK oldu da biri FAZİLETLİ DOST ! ... "Sen ahlakınla ehl-i beyt'e denk olamazsın Ehl-i beyt efendilerdir Onlar bir insanı sevmezse hüsrandır onun sonu Onları sevmek emin ol ki bir ibadettir ibadet" Muhyiddin İbn Arabi (ks)

Ebu Bekr'in Faziletlerini iştahla zikretmek kabahat de değil, Marifet de değil ; lakin Ali'yi çocuk olarak zikretmek.. Zikredememek.. bak işte o sana dünya ahiret yeter kabahat ! yeter zillet !

Hiçbir şey kendi kendine hareket etmez. "Perde"ye bakarsan, Hareket eden Karagöz ve Hacivat'dır. Halbuki Hareket önce Niyet'e, sonra Kudret'e bağlıdır. Allah'ın Kudret'i Aşikar Hakikat ! Niyet'i ise Şeriat'da Gizlidir. Bizim ise Niyetlerimiz Karışık, ve Kudret'den haberimiz yok ! Onun için ne Kudretimiz ne İşlerimiz Sahih değil. Muhakkak ki Bilen de Bilmeyen de, Kafir de Mümin de şu Fiiller Aleminde Rahmet'e Merhamet'e, Kader'e Muhtaç; Kader'e Sığınmakta ! "La Faile" diyoruz ama "İllallah" demeye dil varmıyor ! Kılını kıpırdatamaz hale geldin ise ne mutlu sana ! Demek ki Niyetin de Amelin de O olmuş ! "La ilahe İllallah" demen Muhakkak ki Hakktır !

İki rekatlık dört rekatlık da olsa Nafile Namaz kıl ama Rüku ve Secdelerini uzun tutarak, Huzurunda yarım saat bir saat dur.

Allah tüm olarak İnsan'ın Ruhunu ve Suretini ve Halife olarak Yaratılışını Biz-Zat Kendisine Nispet etti. Suretinin görünen Hammaddesini Toprağa (Birleşik Unsurlara) Nispet etmişse de, Suretinin Aslı Batın'da Kendi Nurunda'dır. Neticede İnsan Sır bakımından tümüyle Kendi Zatına Özgüdür. Muhakkak görürsün ki onun Özü İlahi olup Yaratılış Aslı Evvel'de - Ezel'de - Son Derece Yüksek Değerde Takdir edilmiş, Manevi ve Suret Cihetinden bu Rütbelerden düşürülmeleri ise Sonradan, Sur ette (Çünkü Ruh O'ndan olması ile Değişmez), ve Dünya Yaratılışının Ahir'inden Kendi Nefisleri eliyle Taayyün ettirilmiştir. Sen onlara bakarken Allah Tarafından Takdir edilmiş Mutlak Asli Lütuftan gözlerini çevirip de onların Nefislerine ait Dünyevi Yaratılışlarına göz dikme - Çünkü bu Allah'a yüz çevirmenle aynıdır - , Batında ve Zahirde her İnsan'a verilmiş o Asli Değere, Sırra bak; ve onlar için Son Nefes Fırsatını da göz ardı etme. Şu da var ki Dünyevi Yaratıl

Hal bakımından İyi olduğunda, Allah'a Sen'den yakını yoktur; Birlikten dem vurur, haykırır durursun.. Fakat Duygu Durumun Yoksunluk, Dengesizlik, hatta Azap içinde kıvranırken "Allah!" deyip, Aynı Yakın olduğunu bilmek, her yiğidin harcı mıdır ? Süre her zamankinden daha da uzasa, tahammül sınırlarına ulaşsa da aşsa, yine de Bir olur musun acaba ? Zâti Yakınlık, Sıfat Yakınlığı, Ruh, Nefs, Kalp, Haller.. Ey Birlik Eri ! Acaba bu konular hakkında İlmin yeterli midir !