Nefs ~ Ruh
Şehvet Ruhu zapt edip Ben-liği ele geçirir ise de Ruhun değil Nefsin
Tabiatının Arzusudur. Ruhun ise Tabiatı yoktur. Nefs sadece Ben-lik
Arzusu yönüyle değil, "Tabiat"ı bakımından da Nefs'tir; çünkü Şehvet
örneğinde olduğu gibi Ben-lik onu istemese de Nefs'in Tabiatı Talepten
öte Ruhu Zorlar ve Emreder. Açlık da böyledir o da Tabiatının gereği
Nefsindendir; Ruh yemek yemek istemez çünkü acıkmaz; acıkan Mide'dir
(Tabiatın-Nefsindir). Yani Sen İstemesen de Nefsin Tabiatı gereği
olarak Seni (Özünü-Ruhunu) Arzusunu yerine getirmeye Zorlar, Ben-lik
yapmak için güç kuvvet arzulayıp Emrettiği gibi; çünkü maddi ve manevi
olarak Zayıf yaratılmıştır. Açıkça görülür ki Ruhun dışındaki tüm
Tabiatın Nefs'tir. Kalb ise, yine Nefs gibi Zorlasa ve Emretse de
Nefs'den farklı olarak Arzuları senin için Hayırlı, Faydalıdır; lakin
"Nefs" gibi Talebkar ve Israrcı değildir. Ve Sen'de bu Perdelerin
gerisinde bulunan Öz Varlığın olan Ruh'dan başka Sabit olan, daha Zengin
(Gani) daha Parlak bir Nur, Varlık, bulunmaz : Kendi Ruhumdan buyurduğu
O Allah'dan başka ! Nefsin ve Kalbin Sıfatların; Manevi Varlığın, Ruhun
ise Zatın Öz Varlığındır; Sen Kendini Kendisinden olduğun O Zat'a
Teslim et !