Bilmeyene Hayal, bilene Kadiriyetidir.. Mucize'yi görsen gözlerini ovuşturup Hayal mi dersin, halbuki o, Hakk'tır.. Buna göre anla ki, Ahirette 'Diriliş Maddi olmayacak, Bedenlenme yok' diyen, ancak laf ebeliği yapmıştır, Cahilliğini ortaya koymuştur.. Şu da var: Vehim, Hayal veya Batıl, Batıl olmaklığıyla Hakk'tır.. Kendi başlarına değil.. Misal, Allah'ın Mülkünü sahiplenirsen, Rabblik iddia edersen, Allah'dan başkasına dayanırsan, seni de mülkünü de sarıldıklarını da Hayal Vehim Batıl yapar, savurur atar.. O'na bundan hiç zeval gelmez.. Bazen de sana bir Rüya Hayal gösterir ki, gerçek dediğin, o Rüya yanında Hayal kalır.. Her şeyin dayandığı Asıl O'dur, ne Rüyası ne Hayali vs.. Ben şimdi bunları anlattım ama şahdamarından yakın olan O anlatmadıktan sonra bunlar sana tabi hayal vehim.. O sana Kendini göstermeden, hayal ne gerçek ne bilmezsin.. O halde laf ebeliği yapma..

Biz İlahlıyız, O İlahlı değil.. Biz hiç O'nsuz olmadık, olamayız.. O'nun bir rabbi yok, Tek idi, yine Tek'dir. O'ndan başkası yoktur ki yalnızlık diye bir şey olsun, O'nunla yalnız-halvet-kurbet olmak dışında.. İşte Hakikate göre Yalnızlık sadece Gafletten ibarettir..

Hal bakımından Said Şaki olmak başka, Hüküm bakımından Said Şaki olmak başka.. Hakikat'de Şaki olmıyan yoktur, Allah Hidayet eder.. Hal bakımından Said ve Şaki olmıyan yoktur, sadece Şaki sadece Said olan da yoktur.. Kalp Halden Hale inkılap eder; Eminlik (Mutlak, Garanti) yoktur.. Hüküm bakımından ise her şey Adalet üzere bir Kaderledir.. Cennetlik Cehenneme, Cehennemlik Cennete girmez.. Allah'ın Bilgisi ile Hükmü de farklıdır.. Kader Sırrınca, Cehenneme giren, Adalet üzere kendi girmiştir, bunun Bilinmesine rağmen yaratılması ile şimdi Hükümle açığa çıkarılması arasında Allah Katında bir fark yoktur.. Ki onlar ancak kendi kendilerine zulmederler.. Cennet'e giren ise yine Adalet üzere, lakin Cennet Allah Lütfundan ibarettir, kimse onu kendi nefsiyle elde edemez.. Şu da bilinmeli ki Said-Şaki olma, İsimlere değil Müsemma'ya, yani Zat'a ilişkindir.. Kader Sırrı, aynı şekilde Zat'a ilişkindir.. Yani İsimler kendi başlarına Mutlak olmayıp, Zat'a il

Kendine Fayda kaydıyla doğan İman, Hakk'a İman değildir. Mertebe aldırmaz. İlk ağır İmtihanda, ilk Celali Tecellide, dağılır bozulur gider. Zaten o aslında İman da değildi, belki o nefsine iman etmişti, işler bozulunca da kabahati Rabbinde görecek değildi ya.. Fazla Naz Aşık usandırır derler ya, yalan, işin aslı Menfaatin girdiği hangi şey bozulmaz.. Pervanelere, ölmeden önce ölenlere, yani Tasavvuf Ehline dil uzatanlar bu açıdan münafıklar gibidirler, İmanlarından emin olunm az; faydayı zararı insanlardan bildiklerinden, Hakk ile değil Halkla meşgul olurlar, veya şeytanla.. Yüzleri Allah'a dönmez, ölmeden önce ölemezler, 'Sen'den Sana sığındım' diyemezler, Halvet'e girmezler, Bir olamazlar, Vahdet Şarabı içip sarhoş olamazlar, Haram olur Şirk olur!.. Şu var ki Allah Hakkın ta Kendisi olduğundan dilde de olsa İman müslüman kafir her nefis sahibine Hakk Katından bir Lütuf olarak yine Faydalıdır.. Hakk olmadan İman olmaz çünkü, Aşk olmaz, Vahdet olmaz

Bilmekliği Yaratan olmasa kim ne bilecek, sen Bilen'e bak.

Ses söz arama, bak bakalım her şey Allah demiyor mu..

Kendisinden sorasın diye, cahil yaratmış; öğrenmeyecek misin?.. Kendisini Hatırla diye, unutkan yapmış; Zikretmeyecek misin?.. Kendisinden isteyesin diye, fakir yaratmış; O'ndan istemeyecek misin?.. Kulu olasın diye yaratmış, özgürlük mü isteyeceksin!.. Dost olasın diye yaratmış, düşman mı olacaksın!.. Kendini vermek için yaratmış, almayacak mısın!..

Mesela; "Düşünmek", senin bir fiilindir.. "Düşünen" ise, senin Sıfatındır.. Düşünmediğinde, bu Sıfat senden gitmediği gibi, düşündüğünde de Zatında bir değişme olmaz.. Fiilin, Sıfatını değiştirmediği gibi, Zatını da değiştirmez.. Ve, bu senin Sıfatlarından sadece bir Sıfat, Fiillerinden sadece bir Fiildir; yani Sen Ruhunda-Zatında bunlar olmadığın gibi, Sıfatın Fiilin de sadece bu değildir.. Bu sözlerin yeri "Nefsini Bilen Rabbini Bilir", "Kendi Ruhumdan üfledim", "Kendi Sure tinde Yarattı" Manaları-Hakikatleri arasındadır; O'na Nispetle.. Sen kanlı canlı bir Misal'sin, O'nun benzettiği! "Zaman" dersen, O'na nispetle yoktur, çünkü hiç değişmedi.. Yine O'na nispetle, yoktun, ve Varlığın O'nda bir şey değiştirmedi, yoksun.. Ve Varsın, yine O'na nispetle ! ; Şükret.. Ve haddini yerini bilirsen, Evvel'de, Elest Bezminde, Rabbimizsin dediğin gibi Ahir'de de yine Rabbimizsin dersin, y

"Gerçek Hayat Ahiret Hayatıdır" buyuruluyor.. Dünya'da sevinenler gamlananlar, halden hale girenler, hayal kuranlar.. daha birşey görmediniz sayın!.. Dünya'ya saplananlar, küçük düşünür!.. Bir kere yoktan Hayat'a geldiniz ya! Size Hayat verenin Büyüklüğünü, Ahiret'i düşünün, büyük düşünün de küçük düşmeyin!

Şurdan sağa doğru git, Bir'e çıkarsın.. Şurdan sola doğru git, Bir'e çıkarsın.. Burada her yol, Bir'e çıkar. Fakat O Bir nedir, ne suret putuna tapanlar bildi, ne batın putuna.

Ömürler boyu yalvarmaya değecek Sevgilinin bir tebessümü için çok kısa kısa sürünüyoruz.. bence bunun için şükretme! Ömürler boyu dediğime de takılma!

Namaz gibi dürüstlük bulunmaz.

"Ben kulumun Zannı üzereyim" buyurmuştur.. Yani onları kırmak üzmek istemem..

Ay'a Nar denmez.. Gül'e Kaktüs denmez.. Portakal'a Greyfurt denmez.. 'Kelimelere takılma manaya geç' gibi lafları geç; ukalalık yapma da Güzel Doğru, Sadık Kelimeler öğren, onları oldukları yerlerine makamlarına getir, yer ver ki sana da yer versinler genişle, derinleş.. Ya dilini gönlüne uydur ya da afilli laflar etme sevdasından vazgeç.

Sakalla Sarıkla olmuyor diye kim diyebilir ki Sakalsız Sarıksız Donsuz olur? Bu ne biçim bir mantık.. Hem Olan ne? Kötü misal zaten nasıl, neye misal olabilir ki!?

Elbette bilemeyiz kimi ebu cehil kalır kimi Hz Ömer olur.

Peygamber Namaz için 'göz aydınlığım' buyurduktan sonra Namazın Nurunu tartışacak da kim oluyor.

Nasıl ki O, Kabe'nin dört duvarı İçinde değil ve o Bina O'ndan başkasına da Nispet edilmeksizin O'nun Mülkü Mekanı ise, Gökte de O'na Nispet edilmiş bir Kabe bir Makam var, ama O yine o Mekanın içinde değil elbet! Hangi Mekan O'nun olmayabilir ki, Mülk O'nun! Yerde de Gökte de Tek İlah! Mekandan Münezzeh derken bu kastedilir, yoksa kimse O'nun Mülkünü İnkar edecek değil! Ve bu Mülklerin en Yücesi de Manevi olan, Müminin Kalbidir ki, o Kalp zaten Mekansızdır, ne içi ne dışı! B u ne manasız bir Yer Mekan arayışıdır, sanki O Beden sahibi de burası dar gelmiş, göklerden yukarıda gepgeniş Bomboş Mekan tutmuş! Sanki Beyni var da Düşünce gücüyle Dünyayı Kainatı Uzaktan yönetiyor; yani Sıfatının Cismi yok Yakın da, Zatının Cismi var, onun için Uzakta! Yukarıda demen Yüceltme manasında değil ise, aksi hiç şüphesiz Putperestçe; itiraf et, O Zatı Sıfatıyla Yakın da, Sen Yakın olamadığın için Uzaklarda!

Sen nasıl olur da şunu bunu dinleyip seyredip oyun oynayıp, O'ndan başkası ile nefsinden kurtulmaya, Zikri olmaksızın kendinden geçmeye çalışırsın! Haram ne diye Haram olmuş ki!

"Mutluluğunuza hormonlarınız yön veriyor" diye iddia eden veya inanan, hem Ahmaktır hem Cahildir.. Bu tıpkı Etten Beyni veya Nöronların Işıltılarını Ruh sanmak gibi bir Ahmaklık ve Cahilliktir.. Gazete Sloganları tarzında Lafları Din'in Batın'ı veya Tasavvuf zannetmişlere bu sözümüz. Din'in Batını Allah'a Gönül vermektir, Muhabbetle Kulluktur Muhabbetle!

Bilim adamları, asla çözemeyecekleri bir Sırrı kıyısında durup seyrediyorlar; halbuki O Sır onlara şah damarlarından daha yakındır.

Rabbim bana, beni Yasakladığı şey ile Muhabbet etmiştir; yani bana, Celalinden Sakındırmak ile Muhabbet etmiştir; O'na nasıl İtaat etmem.

Melekler ve Büyükler seni Salat'a Uyandırırlarsa, elalem görsün görmesin diye değil, Allah seni Huzurunda Uyanık görsün diyedir.

Evet, şüphesiz Kuran Apaçık bir kitaptır; şöyle söyler: "...Allah bilir, siz ise bilmezsiniz." [Nahl/74]

"Şu Ahir Zamanda Dinsiz Donsuz geziyorum İmanımı çaldırmayayım, Namaz kılayım, Zikredeyim, Rabbime Yakınlaşma yolları öğreneyim vesileler arayayım" değil de "Allah Peygamber Din Kitap Kötü, Ben İyi" öyle mi?.. Senin ben o zaten olmayan dini gelmişini geçmişini iyiliğini kötülüğünü.. daha yazardım da yazmıyım!

İkilemde kalma, Teslim ol, hiç şüphesiz; Hakk yapar İşini Mutlak, Lütfeder senli ya da sensiz.

El ayak parmaklar dahi aynı Ruh'dan, aynı Zat'a bağlı, Bir'dir ondan, çünkü O Bir'den Ayrı değil. Duyma Görme Misali elbet aynı olmaz Farklıdır; Fark var, ama Ayrılık değil.

Sen'de Sabır yok, Din dışarıda mı Yok zannedersin! Daha Hiç Yok olamamışsın, Bana Kibir İsnad edersin.. İki bela bi haksızlık gördün diye, Ben'i Unutur İsyan edersin.. Kazana koysam "Anam!" dersin! Bu halinden utanmazsın Rezil, bi de Ben'siz Cennet mi istersin!.. Sen ancak kendine küfreden, Kendine zulmedensin!

Sen Avukat Hakim değilsin Hukuk okumadın ama Hakk Katında Yerin en yüksekte değil mi?.. Kendi Ruhumdan demesini kastediyorum! Hatta Hayvanlar dahi öyle!.. Lakin İki Ruh Mahkeme Salonunda düşün biri Hakim biri Sanık ama ikisinde de Hukuksuzluk var! Yani bu ne demek, yerlerini bilmiyorlar, beğenmemişler, yani Kendilerini! Yahut mesela Domuz'a Aygır'a Çamur Cennettir ama İnsan kalksa Eşeklik etse de Şehvet Ahırında yaşasa? Elbette İnsan Cin Hayvan Melek cümle mahluk aynı Ruh'dan (Min Ruhi) ama İnsan'ın Mertebesi Makamı Ahır mı, Çamur mu! Böyle olunca nefsini özünü yerini değerini haddini -hepsi aynı manaya gelir- bilmeyene, yani nankörlük edip hayvandan dahi aşağı inene, O'nu bilmek nasıl mümkün olacak! Bir söz verdi ama iki çamur iki ahır gördü vefa kalmadı ahdini unuttu, iki belaya Sabrı çok gördü, beğenmedi, unuttu gitti!

Kendini Adem'e değil, daha çamuru karılmamışken Nebi olan Zat'a Nispet edersen, anlamakta zorlanmazsın Ruh hakkında söylediklerimizi!

Şeytan yaratılışını Ateş'e nispet ettiği gibi Adem de Toprağa nispet ederse, yahut mesela yaratılışı Yokluğa nispet ederse, orada İdrakte bi nakıslık var demektir.. İkilik asıl orda.. Yani Min Ruhi diye sadece Mecaz Mana buyurmadı.. Misal sana Ayak verdi ama Yürüyen Ayak değil, El verdi ama Tutan El değil.. bilirsen.. Fena'da olan varlıktan kaçar, kendinden geçer.. Beka'da ise tam tersi.. Misal: Attığında.. Sen atmadın.. Veya.. Siz yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz.. Oysa s izi de yaptıklarınızı da Allah yarattı.. İdraki Tam olana aynı Mertebe'yi işaret eder.. Şimdi senin Günahın var ve Allah Affedici değil mi.. Zaten Settar değil mi.. Neyi zorluyorsun o halde.. Elbette Günah işle diye vermedi Yakınlığına er diye verdi bu Sırlarını sana ya!.. Zaten Günah başka ne yolla gidecek, Uzaklıkla mı! Ee, daha neyi konuşuyor zorluyorsun! Belki işleyip işleyebileceğin en büyük Günahtan daha zararlı bu Kulluk diye Tenzih diye koyduğun Engel! Ben de ne konuşuyorum ki

Allah (cc) nasıl sonradan Alem ile Kendi Ruhunu-Zatını Perdelediyse, o Kendi Ruhundan bir Nefes-Ruh (Min Ruhi) olan bizleri de Bedenlenme-Nefs-Beşeriyet-Oluş-Alem ile Perdeledi. Sonra Ruh Güneşi-Mücevheri-Aynası Çamura battı! Sabredenler Müstesna "Evet!" dediğini Unuttu! "Allahı unutanlar gibi olmayın; Allah da onlara Kendilerini (Hakikatlerini) Unutturdu".. Çamurdaki Ayna Nuru kabul edip Parlamaz ki Kendi değerini bilebilsin! Ne var ki Allah'ın Nuru Ateş değmese de parlar ve üflemekle sönmez! Ne Mutlu Özünün Değerini ve Yerini Bilenlere ki bu Perdelenme onlar için Nur üstüne Nur oldu!

Bir Manzara Sureti, Kuş, Kedi fotoğrafı Gördüğümüzde "Subhanallah" deriz de.. "İnsan".. Ah!

Dünya dönüyor hangi Yukarı!.. "Nereye dönerseniz Vechi oradadır" buyururken Mümin'e Kalpten bir "her yerde" demek elbette Caiz olur; ne desindi "hiçbir yerde" mi!.. Cisim-Madde (Görünür Alem) dediğin Gökkuşağı gibi Nur'dandır Nur'dan! Sen onu Çölde Serap gibi Cisim görürsün; Rüyada olduğu gibi de dokunur, tadarsın ya.. Allah'ın Nurunun Misalini Oku.. Mekanın Mekanıdır O Zat!.. Allah yerlerin göklerin Nurudur ve Allah'ın Vechinden gayrı her şey Helak-Yok olucudur Ayetlerini iyi Oku Anla da, bu Mekan Çölünden, Cisminden kurtul! Uyan da Nur'unun şu acip Tecellisinde gark ol! Mekansızlık Aleminde neler ne nimetler yok ki, Yok yok! Asıl Var orada! İlmi, Rahmeti Merhameti, cümle Esma Sıfatıyla Zatı! Uzak değil Ruhun (Özün) Kalbin de ordadır orda! Kendi Ruhumdan demiş, O'ndadır O'nda!

Kuran'da çokça "Döndürüleceksiniz" buyurulması Ruhların bu Dünya'da İnsan olarak daldıkları Oluş-Zaman Uykusundan "Elest Bezmi" Hakikatine, Diriliş Gününde Uyanacaklarına işarettir. Sanki hiçbir şey olmamış, hiç Zaman geçmemiş gibi! Ölmeden önce ölenler ise Zaman-Oluş-Gaflet Uykusundan Uyanmış An'da Hakka Rücu eden bu Dünya'da O'ndan bir Ruh oldukları Hakikatine ulaşmış İnsanlardır.

Zanneder misin ki, İsteyen İstediğine kavuşmaz.. Zanneder misin ki, Seven, Sevilen olmaz.. O, hiç yok iken İstedi, Sevdi İnsan'ı, Özünü.. Kötü Zan sahiplerine ise hep işin sonrası, kabuğu posası kaldı!

Güneş ışığında ancak görebildiğin havada salınan tek bir toz zerreciğini parmaklarınla tuttuğunu düşün, bu toz zerreciği Atom'dur desek, ondan daha daha küçüğü Parçacıklar (Kuarklar) var ve o kadar daha küçüktürler ki tutmak istesen elin Hayal gibi içlerinden geçer.. İşte Quantum Çıkmazı.. demiyeyim çünkü aslında artık Döndürücü (açıklayıcı) bir Sır vermiştir Bilenler için.. Belirsizlik denilemez, çünkü İrade, İlim, Kudret yani Sıfatların hepsi her zaman her katmanda en apaçık gösterirdi Kendini.. İş ki Zatı anlayabilelerdi!.. Şimdi bu dediğim gibi inanılamıyacak derecede ufak parçacıklar ki senin Bedeninin Maddeleridir.. Ve esası ise şu ki, neye Madde derse, onu madde bilirsin.. Düşünce, ya da daha ötesi olan Ruhun (Özün) ise -işte asıl püf noktası ki hep "İnsan"da idi- hiçbir şekilde bunlarla (Madde) alakası yoktur, ne ışıktır ne küçüktür ne hayaldir vs.. "Min Ruhi" buyurulmuş: yani mevcuttur fakat Sıfattan dahi öte hiçbir be

"Allah nerede?" sorup durduğuna göre "Nerede olursanız O sizinle beraberdir" müjdesi sana ulaşmamış, aradığından uzaktasın da sesi sana ulaşamıyor demektir.

Henüz İlim'den verilmediği için, Celal'ine uğradıkça "Aneee ! Babaa !" diye feryad'a koyuluruz.. Cemal'ine uğradığımızda ise Çığlıklar atar Zıplayarak kendimizde n geçeriz.. Biraz erdikçe, İlim'den kaçılırsa, Cemal'ini Gayrında yani Nimet'de görüp Tembellik ederiz. Celal'inde yine Feryadı basar, Cahil kaldığımız için yine Gayrından İlahlar edinmeye tutunmaya bakarız.

Göz çizmiş Görmeyi o Çizdiğine Nispet etti; halbuki Görmek hiçbir Çizim (en-Nur-el-Musavvir) olmaksızın hem Ruhun (Sen'in-Min Ruhi) İşi, hem Kalbin ("..Göğüslerdeki.."), Sıfatıdır, ve Görünen O'dur. Ama Haram dediği Haram olduğu gibi, Yaratılış da Yaratılış olmaktan çıkmaz; ne dersen O, ne derse O.

Ahir Zaman olsun olmasın Zulmü, Kötülüğü, Çirkinliği, o Aldatıcı Şeytanı her yanda gördüğün gibi İyiliği, Güzelliği, Hakkı da içte dışta her yanda görebilir bulabilirsin. Aldatıcı, Aldatmak için herbir yana koşturuyor.. Hakk ise içinde dışında cihetsiz her yönde Sabit, Mücadele edenleri, Dönecekleri bekliyor.

Türbeleri ellerinden gelse kapatacak olanlar, Ankara'nın göbeğine en büyük Türbeyi diktiler; defteri bile var, yazıyosun.. düzenli olarak gönderiliyor olsa gerek..

Allah'dan yana Nefes almaktan razı gelmeyen, neyden razı gelebilir.

Tevbe Nasib mi olur, yoksa sen mi kafana göre geçmişten bir günahını seçersin de tevbe edersin!.. Tevbe demek Dönmek demektir; Yüzünü Dönmek!

Allah'ın İnsan'a Emri ve Yasağı onu Melek veya Şeytan kılmak için değildir. Sorumlu tutmak veya Serbest kılmak için de değildir. Sırf Fayda veya Zarar vermek hiç değildir! Azabı ve Lütfu dahi cümlesi başta sonda Nihayet: Muhabbetindendir Muhabbetinden! Ey Sorumluluktan beli kırılacak, İmtihanlardan aklı çıkacak kimse, ölmeden ölmeyecek misin! Ne zaman anlayacak göreceksin Gani ve Münezzeh iken sana Celalinden Cemalinden mada O Muhabbet edeni!

Beyninle Ruhun arasında kol bacak tuş filan mı var.. Nasıl kullanıyormuşsun Beynini?..

Şu paha biçilmez Kulluk Sermayesi, Sen'de mi O'nda mı..

Ayakların üzerinde durmaya başladıktan sonra artık Anne'ne Anne demesen ne saçma olurdu değil mi? Ben-lik, kendini bir şey zannetmek ne kadar da kötü.. Allah Katında ne büyük aldanış!

Elest Bezmini, Diriliş Toplanma Günü, Hatırlayacak, Hakikatleri Mecaz sanan! O Mertebede Hayale hiç yer yok! O'nun Makamında O'nun Gerçeğinden başka ne hayalin hükmü var ne zanlardaki bir gerçekliğin!

"Allahın Rengiyle boyandık" desen "Vay bre Deyyus, vay Müşrik, Allah'a Renk mi isnad ediyorsun!" diye çıkışacak kadar Tasavvuf Düşmanı Cahil Aklı bozuk bu Harici Kurancıların şerlerinden bizleri muhafaza et.

Geçmiş yok ki Gelecek olsun. O'ndadır Varlık; Tecelli eder Gündüz olur, Tecelli eder Varsın, Tecelli eder Gece olur, Tecelli eder Yoksun.

İnsan'a verildiği zannedilen İrade'nin zayıflığı "Ben beceremedim" deyip yüzünü Allah'a dönmesi, varlığını Allah'a Kavuşturması içindir, "Ben" demesi, Tırmalaması için değildir. Meleklere dahi nasib olmadı bu türlü Kavuşma!

Arif için, Işığın yokluğu Karanlık olmaz. Sıcağın yokluğu Soğuk olmaz. Sevginin yokluğu Nefret olmaz. Sanki bir başka alemdedir onun vücudu, bir başka alemde atar onun kalbi.

Hakk'dan başka hiçbir varlık Öz'ünde bulunamaz, Kalbine direkt nüfuz edemediği gibi kalıcı yerleşemez. Gaflet anlarından oluşan boşluklardan sızıntılar olmuş ise, içeriden yakından Saf İtikadın ile ve İmanınla oynamaya başladıklarını hissedersin; Şeytan bundan sonra Vantrologluğa başlar.. Uykudan Uyanmak, Temizlik yapmak Farz oldu! "La" kılıcını bileyli tut! "Estağfirullah" Hırkanı giyin! Niyetini tazele! Müşahede Gözlerinden çapakları sil! Esma denizine dal, Müsemma İncisini çıkar! "İlla Allah" Tacını tak! Zikir Şarabıyla Kalbini yıka! Muhabbet'den gayrı Taht'a yerleşme!

Şeytan fiziksel veya manevi en ufak bir korkuda ve zayıflıkda Vesvesesiyle Nefs'e (!) iliştiği yapıştığı gibi, Nefs de öyle en ufak bir gaflette Ruhuna ilişir yapışır. Mümin Ayıktır Uyanıktır; hatta öyle ki Allah'dan başkasını bilmez görmez duymaz hale gelir.

Kayıtlanma ne İnsan şeytan melek ile, ne Celal Cemali ile; diyebilirsen öyle "Allah! de ötesini bırak".

Münafık gerçeklikle, ateşle oynayandır.. Hakikatlerle oyun oynayanlara Münafık denir.. Bu sebeple onların Azabı çölde serab peşinde koşturup her seferinde hüsrana uğramaktır; Ebediyen.. Kafirle dahi olsa oyun oynama. Takiye, canını kurtarmak gibi durumlar için bir Ruhsat'tır, yoksa herhangi bir Ulvi (!) amaç için de olsa Mümin asla Yalan söyleyemez, Oyun oynayamaz; ne yaparsa İhlas ve Dürüstlüktür! İbrahim (as) putperestlere Yalan söylemedi! Yusuf (as) kardeşine İftira atmadı! Bütün Dünya'ya İslam'ı getirmek (!), Dünya'yı kurtarmak (!), Amaç Allah'tan Gayrısı olmadı mı! başı yoldan çıkmışlık, sonu sapıtmışlık bil! Vallahi biz kendimiz adına O'ndan gayrı bir Garanti Yol bulamadık! Elimiz ayağımız varlığımız O'ndan tutuldu! Korktuk biz, Ondan Korktuk! Eminliğimiz O'ndan!

Ne güzeldir zannımızca olsa da Muhabbet edişin.

Tevhid "Birleme-Ayırma", Vahdet "Birleşme-Kavuşma" diyelim.. Değil ama, biri Fark biri Cem "gibi".. Biri Tecrit biri Halvet gibi.. Vahdet elbette tarif olmaz..

"Ahad" Ruh'unu, "Vahid" Nefs'ini, "Ferd" Zat'ını İşaret düşün.

Namaz kılmadan önce bir daha bi bak bakalım sana Abdest aldıran Kim.

Allah Kendinden bir Ruh olan İnsan'a, Hayvanlığını, Beşeriyetini, İnsanlığını, Kulluğunu, Halifeliğini.. Farkettirirse, O İnsan'ın Nefsinin Kamil olmaktan başka çaresi kalmaz..

Bu devirde İnsan-ı Kamil varmıymış yokmuymuş!.. bir sürü boş lüzumsuz gözü yüksekte laf, burnu büyük hadsiz değerlendirme.. Sen önce şu Gazi Şehit Halkın ayağının altına toprak ol, şu Müslüman Kardeşlerinin bi ayaklarının altını öp, sonra İnsan-ı Kamil var mı yok mu Lütfederse anlar görürsün, bulursun.

Musa geldi, İsa geldi, Muhammed geldi, aldanma Dünya'ya onda ne gelişme ne değişme ne de karar olmaz; tanımıyorsun Onları, yani Kendini. Uzakdoğu'da kalma Fena'sı var Beka'sı yoktur, Felsefe'de kalma Fikir'den öte yolu yoktur. Tanımıyorsun daha Muhammedi Varisleri, Evvel Ahir Kemal'in Cem'i Ezel'de Ahmed oldu!

Hazreti İnsan'ı aldatmanın kandırmanın hiçbir yolu yoktur, hevanı hevesini topla, o Celaliyle Cemaliyle baştan ayağa bizatihi Allah'ın Tuzağıdır!

Hiçbir Tasavvuf Ehli Kamil Zat "Ben Allah'ım" dememiştir. "Ben Rabbim" de dememiştir. Allah nasıl Kendi İsmini Kullarına vermiş "Mümin" demiş ise, veya nasıl "Rabbaniler olun" demiş ise, nasıl "Kendi Ruhumdan" demiş, ve nasıl Batıl Ehli "Batıl" olmuş ise, Hakk Ehli de öyle, "Ben Hakkım" demiştir! Kurancılar Dilleriyle o kadar Kuran Kuran dedikleri halde şu Manalardan o kadar habersizdirler, Cahil, Kötü Niyetli, Yabani, Sui Zan sahibi, Kibirli, Hasedçi, Tekfirci-İftiracıdırlar ki neredeyse Arı'ları bile Peygamberlik İddia ediyorlar diye Din'den dışlayabilirlerdi! Kuran da Kuran dedikleri halde Manasından o kadar Uzaktırlar ki birisi gelse onlara "Nereye dönerseniz Allah Vechi oradadır" deseydi onu taşa tutarlar "Sen Panteistsin, Şirk koşuyorsun, vay Müşrik" diye Afaroz ederlerdi! Bir ellerinde "Mushaf" bir ellerinde "Tekfir", Kalplerinde Kötü Niyet, Dill

Gizli Sevgi'yi bilmeyen, Zahir olanı da bilmez.

"Yalnız Kuran" diyenlerin "Aracılık Şirk" diyenlerin işi hayli zor, zira Çelişkileri Cahillikleri daha "Besmele"den, "İnşaallah"dan başlıyor. Tasavvuf Bilgisi olmaksızın Kuran Hakkında, Allah Hakkında Doğru Anlayışa ulaşmanın, Kemal elde etmenin imkanı yoktur.

Ama şöyle oluyor böyle oluyor diyerek İmanın azalıyor çoğalıyorsa dikkat et, Allah Mutlak İman ister.

Çok çok Zengin Bir'inin Fakirler arasına girip, onlar gibi davranarak içlerinden dürüst ahlaklı hele ki Kendisine yönelenleri seçerek zamanla hepsini Zengin kıldığını, Dost edindiğini düşün.. Tedbili kıyafet.. Bu çok uzun, ince bir iş.. Allah'ın Tenezzülü böyledir.

Hakk tek bir Nefsi Adem Havva diye iki etti. Ademoğlunun şucu buculuğunu, İkiliğini, ta buraya kadar gör. Halkı kesrette parça parça olmuş Yok bil, Hakk'a Rağbet et, Muradına İtibar kıl. Hakk Ehli Kamil Kul, Fena bulmuş, Er olmuş, Tek bir Nefis olmuş Kul olmuş; Kesrette Vahdeti bulmuş. İsimlerden öte, Zati Vahdet'e Ermiş, Ondan bir Ruh idi, Muradı Muhabbeti buldu.

Sana "Allahçı" diye laf edene bak ki gitmiş mutlaka bir şeyi "Tanrı" edinmiştir, İnsanlığın Yüz Karası! "Tarikatçı" diye Suç bulan, gider bir "Uzaylı Tatikat"ına girer! Ha "Dinci"si ha Padişahı ha Önderi, ha İnkılabı ha İdeolojisi, Kafa Keser Özgürlük Budalası! Şu Beşeriyetin hepsini bir yere topla da Hiçliğe çağır! İki dakka sabredemez ele verir kendini Benlik Davası!

Putperestler hiçbir yaşam emaresi göstermeyen Taşları Allah'a Yakın Vesilesi edindiler de, Mustafa'yı bıraktılar ya.. başlarına ondan sonra taş yağdı, altında ezilip gittiler! ; Hz İnsan'ı, Vesile olmada Taştan aşağı gördüler ya, kendilerini aşağıladılar, kendilerinin kıymetini bilmediler; kendi kendilerine zulmettiler!

Celali Cemaliyle kopardığı fırtına, yaptığı onca oyun, onca gösterişden sonra, birdenbire öyle Normalleşir ki.. terk mi edildim.. gafil mi oldu'm (!).. dersin.. Normalde müşahede, en zor, en kolay, en açık olandır.. Normalde beraberlik, en zor, en kolay, en açık olandır.. Daha da bişi demiyim..

Seni asıl Büyüklük İspatına girişmen, bu derde düşmen Küçültür, Hor kılar. Sen Kurandaki Sivrisinek Misali gibi, Allah Katında hiç Şüphesiz Büyük ve Değerlisin.

Hayvanlar Fazla Duygusal olsalardı, birbirlerini yiyemezlerdi.. Bu, ölmeleri demek olur. Sui Zann'a geçit bırakmadı.. Sadece Otçullar mı Yaşam bulsaydı.. Onlar da, Otlara üzülmezler.. Ve Aslan, Ceylanı yedikten sonra, ne yaptım ben deyip kendini helak da etmez böylece.. İnekler Koyunlar, Ölmek için değil, Kurban olmak için Can atar.. Böyle Yazan Yaradan'ın, Celali Cemali, Sıfat'ı Can buldu da, hiç Zulmetmedi.. Biz bu Yazıyı hem Yaşıyor, hem Okuyoruz. Hayat Sahibi olduğunu Yaşamından başka nereden bildik! Okumakdan okumaya, Yaşamaktan yaşamaya da fark oldu Zenginliği, ve Cömertliği. İnsan'a Tattırdı en Güzelini.. Hz İnsan olmak lazım!

Sevgi Sabrın, Sabır Sevgi'nin yardımcısıdır.. Bütün İsimleri, Uluhiyet Mertebesinde, Zatında Bir'dir, Zıtlık yoktur.

Başkasını Sevmek istediğinde, Sevgi yalnızca karşındakini değil, Seni de Sever. Vedud'dur O, Seven ve Sevilendir.

Allah'ın Sırrındadır, çözemezsin Srrını Aklın Kalbin Nefsin Ruhun, Bilirsin Aslını

Settar olur günahım yok dersin Rahim olur günahım çok dersin

Lütfeder İman edersin Kahreder Küfr edersin Şımarık ve Döneksin Hesap istemezsin belli de O'ndan başka ne istersin Rahim olsun Günahın itiraf etmez misin

Ne Kalp vardı ne Nefis Bir Ruh idik hepimiz gördük Rabbimizsin dedik Sonradan değil hep Hakk'tı Ondan Benlik etti Nefsimiz var şimdi de, kah İman ettik kah Küfr ettik Sonradan olma değil, O'nda Bir Ruh Kalp Nefis Dünya Ahiret, Toprağı silk, Perdeyi kaldır, Zamansız Mekansız Rabbimizsin dedik

İftira atmayı Takiye diye Mübah sayabilecek bir insanın Dini yoktur. İsterse bütün dünyaya barış getireceğini umsun.. Bu Din bir heves ve umuş değil, Hakk''dan Razı olmak ve Dürüstlüktür. Öyle bir Dürüstlük ki ne Red var ne de İnkar! Allah var Allah!

İbadet'den Gaye Huzur değil Huzurunda olduğunun Bilincine ermektir, Vahdet, bir İlişki, Muhabbet'e ermektir.

"Allah'la arana aracı koyuyorsun, Müşriklktir bu!" diyene, "Peki Seni Kim araya soktu?" de.. Bi düşünürse, "Ben Sana Müşriksin demeyeceğim ama yüzyıllardır hamuru Vahdet ile yoğrulmuş bu Topraklara Senin Çiğlini ve Yabaniliğini kullanarak Deizm'i yaymaya ve Din Kardeşlerinle arana da Fitne sokmaya çalışıyorlar; Haberin var mı? Yaptıklarından hiç Kuşku'ya düştün mü!, yoksa Sen Masum, Tertemiz misin? ; Hain ve Ahmak olma!" de.. Bunları şöyle bir Düşünmüyorsa artık onun Tasavvuf hakkındaki Zanlarına ve Kuran demesine aldırış etme, üzülme.. Zira Şeytan Kendi Hainliğini ve Ahmaklığını gayet iyi bilir; fakat derdine deva yoktur, hevesi kursağındadır.

İnsan Allah'ı bilmiyor da, nereden nasıl İlahlık taslıyor! O, Batılıların İddia ettiği gibi, Hayvan olsa, öyle büyüklenemezdi. Biliyor biliyor da, Tanımıyor! Tanımak nefsinin-egosunun işine gelmiyor!

Kötü olmayı marifet zannedersen, Allah'dan daha kötü olabilecek yoktur bilesin. Fakat, O Zulmetmez!

Akılların değişmesini imkansız gördüğü geleceği, muhakkak şöyle olacak diye zannettiği Mukadder'i, Kulunun Ümidi, Duası, Kalbi değiştirir.

Dünya'da bir tane Mümin kalmış olsa, o tek başına bir Millettir! Kayıp, kaybediş yoktur bize. Ayet "İnanıyorsanız üstün -gelecek- olan sizsiniz" değildir, yanlış meal bu, doğrusu: "..üstün olan sizsiniz.." şeklindedir! Arada çok fark var Uyan!

Mümin Yumuşak, fakat Ahmak olmayandır. Kötü Zan'dan ölesiye sakınır ama Aklı Kalbine bağlı olduğu için Uyuyamaz. Son derece Sabırlı ve kusurları örtücüdür. Uygunsuz davranışlar Hatrında birikip son Haddine varınca, Hakk'ın Hatrını kırmak yerine de kim olursa olsun adamın kafasını kırar. Yanlış demedim Hakk'ın Hatrı, Hakk, "el Mümin" bunu yapar!.. Hakk İman bunu gerektirir, aksi halde o İman değil, Ahmaklıktır! Şeytanın Büyüsüdür!

"Hayal", Halk Mertebesinde Hayal'dir. Sonra "Tecelli" olduğu anlaşılır Hakk Ehline ki, Zati Tecelliye varmadan kişi Beka'ya ulaşamaz, ne de Fena'dan ve Halk Mertebesinden kurtulamaz. Döner durur.. Bu durumda Yükselme gerçekleşmeyip, "Zan" İlim Mertebesine ulaşınca Hayal (Suret) "Nur" zannedilir, Huzur Hali "Hakk olmak" zannedilir, Hakk'ın Sıfatlarını (görebilse Zatını) görmezden gelir, Mümin'i (!) görmezden gelir, Ruh Sır Vücud vb ise böylece hiç anlaşılmaz.. İtikad bozulmaz ise bu Kula Zannına göre muamele olunur. Aksi halde İddiası onu Resulün (as) yolundan-şeriatından Zahir veya Batın yönden mutlaka saptırır. Hakk'tan yana Zati bir Makama asla kavuşturulmaz. Vahdet'den Muhabbet nasibi Halk Mertebesinde yani "Hayal-Zan"da kalır.

Mümin'e Zekasına göre değer biçen, daha kötüsü Cahil'dir. Bu Cahillik de öyle okumamışlık anlamında değil İnsanlık Cahilliği olan Kibir'dir! Feraset Allah Nuru'dur! Ne Zeka ile ne Okumak ile de ele geçmez! Kalp iledir Takva iledir Kulluk iledir! Zamanımızın sözüm ona modern sosyetik eğitimli tasavvuf-çu-ları, cemaatleri toplulukları! İnsanlık Cahili olmayın!

Fiillerinde Çocukların O'na bak, nasıl da Mutludur onlarla, nasıl da Saf, ve Haylaz! Ya da nasıl da Onlarla Yalnız, Onlarla Dertli! Şu sözlere de bak, nasıl da ölmüyoruz, nasıl da Diri! Yaşlandın diye nefsinden korkma, Allah'dan kork, Ölmeyeceksin. Ölmeyeceksin, Alem değiştirecek, Alemlerin Rabbine daha da yakınlaşacaksın. Ümitlenecek Amelimiz yok, yine Rahmetine sığınacağız. Haber verdi Peygamberimiz (sav), Kavuşmayı isteyenle Kavuşmayı Severmiş Rabbimiz.

"Doğruluk" başka "Mükemmel" başka! Kul'a "Doğruluk" Yaraşır! Dünya Mükemmel olmaz, Kul Mükemmel olamaz, yine Doğruluktan vazgeçmez de, Mükemmel onu bulur!

Yılan'da da Güzellik var Fare'de de.. Ama ormana gidip koyun koyuna yatmanın bi gereği yok.. Farz değil Sünnet değil! Sen Asıl Güzeli bul da O'nunla yat kalk! O'nu bul da asıl şaşılıktan kurtul !

Bir gölgeden bile Nazarı olur.

Kamil Kul ne Cemalle kayıtlanır ne Celalle, her An bir Şen'dedir desem, bu dahi Haller ile kayıtlanmak olur onlar için. Beka'ya ermiyen için Fena Kayıttır, Teklik dahi Kayıttır, onlar Vahdet'de Beka'ya Ermiş İki olmuşlar, Mahabbeti bulmuş, Seven Sevilendirler!

Şeytani bakışla, düşman çıkmayacak dost yoktur. Öyle de bir bakış var ki nanköre bak Rahman'ı gör.

Askerlik gurbette birkaç yılcık "Emir Kulu" olmak değil, Ezeli Ebedi Allah Kulu olmaktır! Namaz'ı beş vakitten, "Daim Salat"a çıkarmaktır! Nur'u, Nazar'ı, Şefaat'i Nefsinden, Cemaatinden Tarikatından gayrına da ulaştırmaktır! Hem Rahman hem Rahim, Batın, Zikir, Dua, Salavat, Mümin Kulun Kalbi olmaktır! Askerlik, Manevi Askerlik!

Samimiyetle Şehadet'i Arzu edeni Allah Bilir.. ve Dilediği Şekilde onu Şehadet'e Eriştirir. Dilerse döşeğinde, dilerse sokakta veya Ölmeden Önce.. Dilediği Şekilde. Halk, Allah ve Kullarının işine Akıl erdiremez..

Birlik Sırrı Kim'indir Bilenlerin Birliği, Ezeli Ebedi, Daimidir.. Şeytan'ın alevi gibi bir parlayıp sönüvermez; ne insanda melekte, ne devlette demokraside..

Nübüvvet İlmi, Uymayı gerektirir ve Uymak Kemal için yeterli olur. Velayet ise Uymak'tan mada Talim ve Tahkik gerektirir.

Kafir Hakk'ı yok sayabiliyor da, Sen Kafiri mi Yok sayamıycaksın.

Çok Merhametli olunca, fark Gözetmeksizin içine bir Hüzün, Şefkat gelir.. Gerçekten fark gözetmiyorsan herkese!.. Ama Allah, aynı zamanda Adil'dir, bunun yansımaları da olacak yaşamda!.. Kime Merhamet edeceğini bilemiyorsun ama, bunu bil!

Şimdi Hissetmiyorsun ya, "Cehennem", "Hesap", ondan "Oyun", "Kurgu" gibi gelir sana.

Emr edileni muhakeme etmeden yerine getiren kimse, hele ki İnsan hayatı söz konusu ise, başına gelene de aynı öyle şikayetsiz katlanacak demektir. Muhakemesiz "LAF" da böyle..

Fena'dan bahseden Erkek, Rabbinden Kadınlığı Tenzih eder de Erkekliği O'na yakın sayar. Halbuki ne Rabbi Kadın veya Erkek'tir ne kendi! Lakin kişi Hakiki Fena'ya erip de Sırf Ruh kalmadan Tenzihin Hakikisini ona gel de anlat! Kaldı ki kadınlık erkeklik Teşbih konusu da değil, O'nun Celalinden Cemalinden Kendi Kendine ait İlminden Tecellileridir; Sen henüz Erkeklikten geçememişsin bu varlıkla ne Fenası ne Tenzihi ne Şirki ne Küfrü!

İbrahim'den (as) oğlunu kurban etmesini değil, Muhabbet'i istedi. Eğer maksat Muhabbet olmasaydı, kanın akıtılması gerekirdi. Sen ise Muhabbet'i boş bulduğundan olsa gerek, kendini meşgul edecek, yapacak iş arıyorsun. Acaba hangi iştir ki o, Allah Nezdinde Muhabbet'den daha değerli olsun. "La ilahe illallah" kelimesi nasıl söylenir ki de Teraziyi doldurur! Allah'ın Rızasını kazandıran Amellerin Özü Muhabet'den ibarettir, İslam Aşk Dinidir. Gaflet'e bak, Allah İbrahim'den evladını Kurban ister de Müslüman'ım diyen, Kuran da Kuran diyen Gafil, Aşkı aşırılık sayar, Tasavvuf'u kabul etmez!

Ruh'un su ekmek hava toprak ile hiçbir alakası yoktur; Allah'tandır (Min Ruhi) , dahi O'nun Emri olmaksızın, bunlarla Hayat bulmadığı gibi bunlarsız da Ölmez ; Lakin Tabiat olan Nefs, Ses'in Kulağı, Suret'in Gözü Meşgul etmesi gibi O'nu meşgul eder, perdeleyebilir (Gaflet). Gözü açık olanlara ne Mutlu!

O'na Muhtaçlık sonu gelmeyen en güzel şeydir.

Dilemediği şey, olmaz ; Razı olmadığını yaptıranlara Acıması olmaz!

Firavun'u Mısıra Sultan yapmış, Musa'yı (as) elinde büyütmüştür. İkisinden de Kendisine dönmelerini ister.

Çocukluk'ta O'nu Tonton Dede, Bulut ve benzeri Hayal etmek, Çocukluk Vakti Tecellilerindendir.

Kamil Kulun Korkusu Nefis'den değil, Edep'tendir. Yani o, "Gereğince" Korkar (Takva) ; Endişe etmez. Nefsinden ve şeytan'dan gelen Vesvese'ye, Vehm'e aldırış etmez.

Ey Güzel, bilmedin mi ki Güzelliği başa beladır.

Hiç mümkün mü Aşığın gözünde Sevgilinin Hüviyetine herhangi bir şey perde olabilsin. O göze perde, yine O'dur O.

Geceleyin odanda sevgilinin Hayali, Sureti, zuhur etse, Şüphe ederdin O değil, Hayali, Sureti diye.

"Celal" sahibidir ve bunu kabullenebilen çok azdır.. O'nun Nazını Kamil Kulundan başkası çekmez. Bu yüzden sevdiği çoktur, sevebileni azdır. Hani "Melek gibi" denir.. Hiç değil.. Yaşlı Aksiliği de değil.. Ali'yi görebildiysen, Ali gibidir Ali.

Kâlû Belâ'yı hiçbirimizin unutmadığını, hatırladığımızda anlayacağız.

Allah'ın Unutturması yaşanmışı hiç yaşanmamış kılar. Ahiret Sabahı Mazlumların Unutması böyledir.. Zalimlere ise o Sabah aksine çok şiddetli bir Uyanma, çok şiddetli bir Hatırlama vardır!

Kötüleri zikredip varlık verme, ellerinde bir şey yok, zulümleri de kendi aleyhlerine! ; büyütme onları, Şirk koşmuş olursun.. Allah'dan daha Can Yakıcı olan yoktur! Fakat O Güzel'in Nazı Hakk, Tuzağı dahi Hayırlı!

Hased Ehli değilsen, Hırsızlar olmaksızın Allah'ın kimsenin malını çaldığını göremezsin; yani Kötü Fiili-Zulmü, Allah'a Nispet edemezsin. Fakat O, Hırsızın-Zalim'in kötü fiilinden seni her zaman Korumayabilir; ve bu zarar göreceğin durumu da Allah'a Nispet edemezsin: Çünkü manevi maddi bütün Mal Mülk nihayette hepsi Allah'ındır. Anlarsan, her türlü Zulüm Allah'adır.. ki bu Yüksek Anlayışa ulaşamasan da, Allah senin Nefsine her şeye katlanabileceğin Kendinden bir Sabrı ve Hırs ız olmadan önce o suçu işleyenin Nefsine de Muhakkak ki İyi İlhamı ve Sakınmayı vermiştir. Öyle ki, Kötülük gördüğün için, Zulüm gördüğün halde, asla Kötülük etmeye, Zalim olmaya için el vermez.. Bak ki Zulüm görmek, seni Zalim olmaktan Korur.. Acz'e düşmen, Sen'i bütün kötülüklerin kaynağı olan Kibir'den Korur.. Hırs'a, Ben-liğe kapılıp Haklılık Hesabı gütsen de, bu Dava'nın Lehine sonuçlanacağı Garanti değildir.. Kötülük'den ise Payına Mutlaka bir şeyl

Allah'tan başka Sığınak olmadığını anlamış olan, Allah'tan başka bir Varlık olmadığını, yani Şirk'in Hakikat'de mümkün olamayacağını da gayet net anlamıştır. Vahdet-i Vücud'u da, Vahdet'i de anlamıştır. Bundan başkası çiğlik, lüzumsuz iddia, cahilane tenzih.

Allah'ım Sen'de takdir etmiş olduğun varlığımın iliştiği her şeye Huzurunu, Korumanı, Feyzini yay.

Allah "Şekur"dur, şükrün karşılığını verendir; Sen nasıl İnsanlara Teşekkür edici olmaz Şükran duymazsın. Allah Sabredendir, Şefkatlidir; Sen nasıl Sabretmez ve Şefkatli olmazsın.

Her şeye Kadir bir İlah olduğunu dünya gözüyle göremeyen, başka hiçbir şekilde görüp kabul edemez. Zira Kudreti Mutlak, sonsuzdur, nihayeti yoktur ki, başka nasıl görecektik. Ne zaman anlayacaksın bu dünya O'nun için değil, Bizi istediği için.

Zekat hesabından (Şeriat) önce, şu Ayet'i (Hakikat) iyice düşünmeli: Sevdiğinizden vermedikce İyiliğe, gerçek hayra erişemezsiniz. Allah her ne harcarsanız bilir. Ali İmran 92

Allah senin ne kadar malın mülkün paran var sormaz, Seni sorar, Cömertliğini sorar.

Görünme sadece Maddi değildir. Mesela Hayal, bir Fikrin doğması, bir Kelimenin Anlamını bulman da Görme'dir. İşte O'nun görünmesi, ne sadece maddi ne de sadece manevi değil, bu bütün Görünmelerin Özüdür.

Fani olan Baki olandan kendini nasıl nereye kadar Tenzih edebilir!

Allah'ı birkaç Eser, birkaç İsim, bir Yönden seven bağlanan insan, Allah'ı Tanımış olmaz. Marifetullah ve Kamil İnsan O dur ki, bütün Eser ve İsimlerine açılarak O'na bir yönden değil Zatında Tanış olur. Öyle değil mi ya, çocuk babasını ancak Çocuk ve Babası olması yönünden bilir tanır, O'nun İnsanlığını kendisi gelişip serpilmeden bilemez, tanıyamaz.

"Allah'ın Varlığı" dediğinde artık Eseri Tecellisi, Sıfatı Zatı ayrı Zikrolunmaz. Bunu anladığında, Güzel, Üstün bir Menzile, Tertemiz bir Müşahedeye eriştin demektir.

Allah kafirleri arkalarından tekmeleyerek Cehenneme atmıyor; onların zulümleri kendi nefislerine!

Kafirin ölüsüne dahi Şefkat Merhamet esas iken, İnsan'ın dirisine, hele ki Kardeşine, Merhametsiz Şefkatsiz olma.

"Merhametimi, Sabrımı, Duygularımı, Aklımı kaybettiğimde dahi Müslümanlıktan vazgeçmedim, Sana Teslimiyeti bırakmadım", diyebilecek kadar Mümin ol! Nihayet ne Sen ne Senliğin ne de Emanet, Hakikatte Sana ait değil, bilecek misin?

Şekspirin asıl isminin Şeyh Pir olduğunu ilk defa Safer Efendi hazretlerinin bir sohbet kaydında duymuştum kendi dilinden; ne kadar da hoşuma gitmişti.. Şimdi ise sen bunu komik ve aşağı buluyorsun.. ne kadar da bilmişsin sen.. kafirlerin hoşuna gitmeyen şey senin hoşuna gitmiyor.. ne kadar da müslümansın ve bilmişsin dostum, bi bilsen.. Ey iman edenler. Bir grup diğer bir grup ile alay etmesin! Onlar (alay ettikleri), kendilerinden daha hayırlı olabilirler! Kadınlar da kadınlarla (alay etmesinler)! Olabilir ki onlar kendilerinden daha hayırlıdır! Nefslerinizi (birbirinizi) ayıplamayın ve birbirinize (kötü) lakaplar takmayın! İmandan sonra fusuk (inancın bozulması) ne kötü bir isimlenmedir! Kim tövbe etmediyse, işte onlar zâlimlerin ta kendileridir! { Hucurat 11 }

Gör ki hepsi, Allah'ın Velayeti.

Sana her şeyi olduğu gibi biliyormuşsun gibi gelebilir. Halbuki Sıfat başka Tecelli başka.

Sana yapay gelen yapmacık görünen, tam tersine İhlas olabilir.

İhlasla verilen 1 lira yüzlerce liradan değerlidir. Her İbadetin Hayrın ve Halin de başı sonu anahtarı İhlastır.

Herhangi bir insanlarla arkadaş olmamak olamamak uygun ve hoş değildir. Hazreti Peygamber (sav) öyle idi.

Oruçlunun uykusu ibadet ise Kamil Kulun hiçbir şekilde gafleti düşünülemez. Onun bayramının güzelliğine bak sen.